Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   3, 4 | transmisit per viam tigillum, et filium capite adoperto velut sub
 2  1,   5, 2 |     Tarquinius Sabinos vicit, et filium tredecim annorum, quod in
 3  1,  17, 1 |    placeret: cumque illa audiret filium laudari, aut corona donari
 4  1,  21, 3 |  equitatui praeerat ubi consulis filium agnovit, "Visne, inquit,
 5  1,  21, 3 |        ad patrem venit. Extemplo filium aversatus consul milites
 6  3,   5, 16|   Publium Scipionem adiit; eique filium sine pretio redditurum regem
 7  3,   5, 16|         Antiochus tamen Scipioni filium remisit, tantique viri majestatem
 8  3,   8, 7 |          Illa enim proprio lacte filium alebat. Ubi aliquid intelligere
 9  3,   8, 7 |      discendo esset; neque etiam filium tanti beneficii, hoc est
10  3,   8, 8 |         legionem, Catonis quoque filium dimisit; sed cum is amore
11  3,   8, 8 |       Pompilium scripsit, ut, si filium pateretur in exercitu remanere,
12  3,   8, 8 |         quoque Catonis patris ad filium epistola, in qua scribit
13  3,  10, 3 |         gravis cura angebat quod filium in castris non invenisset.
14  4,   3, 1 |        natum qui se Persei regis filium mentiebatur, eaque fraude
15  4,   3, 1 |        juveni forma, quae Persei filium non dedeceret. Hunc Metellus
16  6,   1, 7 |         Pharnacemque Mithridatis filium rebellantem aggressus, intra
17  6,   2, 7 |       Africae urbem petivit, ubi filium hortatus est ut clementiam
18  6,   3, 3 |      necati sunt. Senator quidam filium supplicio mortis ipse affecit.