Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   6, 2|        debere prius vivo flumine manus abluere. Dum Latinus ad
 2  1,  15, 1| discordarunt, conspiraruntque ne manus ad os cibum ferrent, nec
 3  1,  24, 2|    ducerent. Vestis ei detracta; manus post tergum vinctae sunt;
 4  1,  26, 2|         mortuos jacere cerneret, manus ad caelum tulisse dicitur
 5  2,   1, 1|        esse passurum Romanos vel manus in mari Siculo abluere.
 6  2,   2, 1|     Punicis velocitate superari, manus ferreas, quas corvos vocavere,
 7  2,   2, 2|         se demisit, et Romanorum manus effugit. Veritus autem ne
 8  3,   5, 1|  vulneratus esset, et in hostium manus jamjam venturus esset, filius,
 9  3,  10, 7|         et magistrorum turba qui manus ad spectatores cum lacrymis
10  4,   4, 1|          navigavit, et cum hoste manus conseruit. Qua in parte
11  4,   8, 3|                                  Manus post expeditionem Numidicam
12  5,   4, 5|     partiuntur, Pompeius illorum manus effugit. Altero proelio,
13  6,   3, 6|   praebenti caput praecisum est. Manus quoque abscissae: caput
14  6,   3, 6|         ejusque jussu inter duas manus in rostris positum. Fulvia
15  6,   4, 1|        auditis, Brutus ad caelum manus et oculos sustulisse dicitur,
16  6,   4, 2|        recepisset, ne in hostium manus veniret, uni comitum latus