Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,  20, 3 |          barbam suam permulcenti scipionem eburneum in caput incussisse.
 2  3,   1, 2 |        in Italiam venit. Publium Scipionem apud Ticinum amnem, Sempronium
 3  3,   5, 2 |       omnium consensu ad Publium Scipionem admodum adolescentem summa
 4  3,   5, 3 |       sunt. Deinde ad unum omnes Scipionem in Hispania, proconsulem
 5  3,   5, 4 |    magnum auri pondus attulerant Scipionem orabant ut id ab se donum
 6  3,   5, 11|          captus est, et vivus ad Scipionem pertractus. Quem cum in
 7  3,   5, 12|          abest), inde nuncium ad Scipionem misit, ut colloquendi secum
 8  3,   5, 14|  improviso assentationis genere, Scipionem e grege imperatorum velut
 9  3,   5, 16|    peteret, legatus ejus Publium Scipionem adiit; eique filium sine
10  3,   5, 18| accusatoribus avertit, et secuta Scipionem est, nec quisquam praeter
11  3,   5, 19|     vestibulum donis, laeti quod Scipionem videre contigisset, domum
12  3,   6, 2 |          sed non passurum Lucium Scipionem in carcere atque in vinculis
13  3,   7, 2 |      hospitio exciperet. Publium Scipionem Nasicam senatus judicavit
14  4,   0, 5 |          usus est. Ferunt cum eo Scipionem saepe rusticatum fuisse,
15  6,   1, 7 |     ubique comitata est fortuna. Scipionem et Jubam Numidiae regem,