Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   8, 2|       qui tunc patrem exuit, ut consulem ageret. ~
 2  1,   8, 3| calcaribus equum atque in ipsum consulem dirigit: Brutus avide se
 3  1,  12, 1|      locum Bruti mortui alterum consulem non subrogaverat, et domum
 4  1,  16, 1|                           Aequi consulem Minucium atque exercitum
 5  1,  27, 4|   ageret, quod se homo inimicus consulem fecisset: "Nihil est, inquit
 6  1,  28, 3| putaretur, Manium Curium iterum consulem fieri placuit; sed inopinata
 7  2,   3, 1|    militum servavit. Is enim ad consulem accessit eique: "Censeo,
 8  2,   4, 1|    Africa advenirent. Is ubi ad consulem accessit, exortus est clamor,
 9  3,   1, 7|        experiri volui an scires consulem agere." Ad summam senectutem
10  3,  10, 3|        cum filio natu maximo ad consulem perductus est. ~
11  3,  10, 5|          poterat. Deinde cum ad consulem multarum gentium legati
12  4,   8, 4|   Marius. Tum Cimbri legatos ad consulem miserunt, agros sibi suisque
13  6,   0, 3|      virga percuteret, admonens consulem adesse: at Pompeius vetuit
14  6,   1, 4|      sed Julio et Caesare, unum consulem nomine et cognomine pro
15  6,   3, 7|      decembris ultima, Caninium consulem hora septima in reliquam