Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,  13, 1 |   privato sumptu gerere nobis in animo est." Ei gratiae ingentes
 2  1,  20, 3 |     Gallorum obstinato ad mortem animo expectabant. Qui inter eos
 3  3,   1, 1 |  responderunt, et quo acciperent animo, eodem se gesturos. ~
 4  3,   1, 4 |    aequavit. Quam injuriam aequo animo tulit Fabius, exercitumque
 5  3,   2, 4 |      afflictis tam excelso esset animo. ~
 6  3,   5, 3 |     concione, ita magno elatoque animo disseruit de bello quod
 7  3,  10, 1 |       certam clarissimi triumphi animo praesumpsit. Ingressus deinde
 8  3,  10, 4 |      populum Romanum tam infesto animo suscepisset? Rex, nullo
 9  4,   0, 6 |          vim sibi mox inferendam animo praesagiret, malam sibi
10  4,   5, 2 |           si quid verecundiae in animo superesset. Non tulit juvenis.
11  5,   1, 3 |          injurias Sylla patienti animo tulit; sed domum ingrediens
12  6,   2, 2 | exsecratus est; seque eodem esse animo significavit, quo puer alius
13  7,   0, 10|        Hanc tamen injuriam aequo animo tulit Augustus, hominemque
14  7,   0, 11|    libertas in flectendo Augusti animo, cum eum ira incitatum videret.
15  7,   0, 14|  concessit, ubi remisso ad otium animo, nullo hilaritatis genere