Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,  26, 1|         est. Quibus auxilio venit Pyrrhus, rex Epirotarum qui genus
 2  1,  26, 2|                                   Pyrrhus captivos Romanos summo honore
 3  1,  26, 3|         graviora dicturi fuimus." Pyrrhus qui malebat vini, quam hominum
 4  1,  26, 3|            subridens eos dimisit. Pyrrhus igitur, cum putaret sibi
 5  1,  26, 3|           valebat. Dicere solebat Pyrrhus se plures urbes Cineae eloquentia,
 6  1,  26, 3|    adulabatur: nam cum in sermone Pyrrhus ei sua consilia aperiret,
 7  1,  26, 3|        vicina est Sicilia, inquit Pyrrhus, nec difficile erit eam
 8  1,  26, 3|        Tum denique, Mi Cinea, ait Pyrrhus, nos quieti dabimus dulcique
 9  1,  26, 4|       vetuit captivos omnes, quos Pyrrhus reddiderat, ad veterem statum
10  1,  26, 4|       regem reversus est: quo cum Pyrrhus quaereret qualem Romam comperisset,
11  1,  27, 1|            Cujus postquam audivit Pyrrhus magnum esse apud Romanos
12  1,  27, 1| repudiavit. Postero die cum illum Pyrrhus vellet exterrere conspectu
13  1,  27, 2|       Fabricii virtutem admiratus Pyrrhus, illum secreto invitavit
14  1,  28, 3|           Romanos metu liberavit. Pyrrhus enim, dum Argos oppugnat,