Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   1, 3 |          seu divinitus restitit. Proelium itaque redintegratur: sed
 2  1,   3, 3 |       trahebat corpus. Nec illud proelium fuit. Romanus exultans male
 3  1,  20, 5 |     denunciatque Gallis ut se ad proelium expediant. Instruit deinde
 4  1,  25, 3 |          timorem segnius suos in proelium duxerat, vocari jussit,
 5  1,  28, 3 |         mulieribus e tecto domus proelium spectabat; quae, cum vidisset
 6  2,   3, 2 | verterunt. Romani repugnant: fit proelium diu anceps. Tandem superat
 7  2,   5, 1 |      jactitabat. Antequam navale proelium committeret, auspicia habuit:
 8  3,   1, 4 |       Cum postea Minucius temere proelium commisisset, ei periclitanti
 9  3,   5, 5 |         aetatem a Masinissa ante proelium inii. Eo die quo pugnatum
10  3,   5, 12|       armis rem esse dirimendam. Proelium commissum est, victusque
11  3,   8, 8 |        monetque eum ut caveat ne proelium ineat. Negat enim jus esse,
12  4,   2, 1 |        neglexerant. Praedam, non proelium cogitantes, vehicula duxerant
13  5,   4, 8 |      magna celeritate contendit. Proelium cum rege conserere cupiebat,