Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   0, 2| expositionis congruebat. Dum ea res animum Numitoris anxium teneret,
 2  1,   3, 3|         coepit. Movit feroci juveni animum comploratio sororis in tanto
 3  1,  17, 3|        iverunt supplices, nec magis animum ejus flexerunt: stupebat
 4  1,  18, 2|            Appius obstinatum gerens animum in tribunal ascendit, et
 5  1,  21, 1|       adolescenti honori fuit, quod animum ejus acerbitas paterna a
 6  1,  21, 3|            praestet?" Movit ferocem animum juvenis seu ira, seu detractandi
 7  1,  26, 4|             propensumque in Romanos animum verbis extolleret, et de
 8  3,   5, 6|       existimare regalem in me esse animum; sed oro vos ut a regis
 9  3,  10, 4|             consul: "Bonum, inquit, animum habe: populi Romani clementia
10  3,  12, 1|           aut corpus periculis, aut animum disciplinis exercuit. ~
11  4,   0, 5|          cum fratre haeres relictus animum vere fraternum in eum ostendit;
12  4,   3, 3|          fallendum hostem convertit animum, et viam reperit qua propositum
13  4,   4, 3|     secundas et adversas res gessit animum! Tantus vero ad eum advenientem