Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,  10, 1 |            vir Romanae constantiae senatum adiit, et veniam transfugiendi
 2  1,  13, 1 |   Veientium Romani. Tum Fabia gens senatum adit. Consul Fabius pro
 3  1,  26, 4 |       respondit urbem sibi templum senatum vero consessum regum esse
 4  2,   4, 4 |        Romam venisset, inductus in senatum mandata exposuit, et primum
 5  3,   8, 11|         aderat amicis, veniebat in senatum frequens. Graecas etiam
 6  3,  11, 1 | miserabilior quam habitus. Orabant senatum ut opem regno Aegypti ferret.
 7  4,   7, 2 |              Nec observantior erga senatum fuit Drusus. Nam cum senatus
 8  6,   1, 8 |          agere insolentius coepit: senatum ad se venientem sedens excepit,
 9  6,   1, 8 |           Caesar idibus martiis in senatum venisset, assidentem specie
10  6,   3, 3 |   nobilibus Ciceronem interficere, senatum trucidare, urbem incendere,
11  6,   4, 1 |         cum Caesar superbia elatus senatum contemnere, et regnum affectare
12  6,   5, 2 |           quadringentos milites ad senatum misit, qui sibi consulatum