Pars,  Caput, Paragraphus

 1  1,   2, 2|      legum et poenarum metus cives continerent. Bellum quidem
 2  1,   3, 5|       cum invidiosum se apud cives videret quod bellum uno
 3  1,   4, 2|    fudit, et oppidis deletis cives Romam traduxit. Cum autem
 4  1,  22, 1|     dabatur ei qui obsidione cives liberasset. Consul fuit
 5  3,   3, 1|     videretur. Annibal primo cives verbis benignis ad portas
 6  4,   0, 7|     clamaverit: "Concurrite, cives; moenia urbis nostrae eversa
 7  4,   3, 2|      in oppido filiis. Irati cives Rethogenis filios Machinae
 8  5,   1, 3|      dignitas constitit, qui cives innumeros occiderat. Unus
 9  5,   4, 3|    inquit Sthenius, qui meos cives ad id induxi." Tam libera
10  6,   3, 4| quidam tribunus plebis, quod cives indicta causa damnavisset,
11  6,   3, 5|   eadem de causa, quod nempe cives Romanos necavisset. Tunc