Pars,  Caput, Paragraphus

1  3,   1, 7|          Quintus Fabius jam senex filio suo consuli legatus fuit;
2  3,   5, 8|       congressu Numida gratias de filio fratris remisso agit: affirmat
3  3,   8, 7|      haberet. Nolebat enim servum filio maledicere, vel aurem vellicare,
4  3,  10, 3|     rediit. Tunc, recepto sospite filio, pater tantae victoriae
5  3,  10, 3| delitescebat: deprehensus, et cum filio natu maximo ad consulem
6  4,   5, 2|  conspectum irati patris degeneri filio esse vitandum, si quid verecundiae
7  5,   4, 8|       ipse timebat. Mithridates a filio obsessus venenum sumpsit,
8  6,   2, 2|         scholam cum Fausto Syllae filio frequentabat. Cum enim Faustus
9  6,   5, 5|     parceretur. Pater, qui se pro filio ad mortem subeundam obtulerat,