bold = Main text
Pars, Caput, Paragraphus grey = Comment text
1 3, 5 | 5 - PUBLIUS CORNELIUS SCIPIO AFRICANUS~ ~
2 3, 5, 1 | Publius Cornelius Scipio nondum annos pueritiae egressus
3 3, 5, 1 | aetas esset: "Si me, inquit Scipio, omnes quirites aedilem
4 3, 5, 2 | erat princeps, se contulit Scipio; cumque concilium ibi juvenum
5 3, 5, 3 | inops. Subito Cornelius Scipio quatuor et viginti ferme
6 3, 5, 3 | diffidebant. Quod ubi animadvertit Scipio, advocata concione, ita
7 3, 5, 4 | Profectus igitur in Hispaniam Scipio Carthaginem novam, qua die
8 3, 5, 4 | id ab se donum reciperet. Scipio aurum poni ante pedes jussit
9 3, 5, 5 | Deinde Scipio Asdrubalem victum ex Hispania
10 3, 5, 5 | insigni, quem percunctatus est Scipio quis et cujas esset, et
11 3, 5, 5 | captus sum a Romanis." Scipio eum interrogavit velletne
12 3, 5, 5 | effusis gaudio lacrymis. Tam Scipio eum annulo aureo et equo
13 3, 5, 6 | Cum Publius Cornelius Scipio se erga Hispanos clementer
14 3, 5, 6 | consensu appellavit; at Scipio, silentio per praeconem
15 3, 5, 6 | magnitudinem animi, qua Scipio id aspernabatur quod ceteri
16 3, 5, 7 | Scipio, recepta Hispania, cum jam
17 3, 5, 7 | coram duce Romano voluit. Scipio igitur in Africam trajecit.
18 3, 5, 7 | regem est, et eodem lecto Scipio atque Asdrubal accubuerunt.
19 3, 5, 7 | Asdrubalem sibi conciliaverit. Scipio, foedere icto cum Syphace,
20 3, 5, 8 | locum constitutum adduceret. Scipio et Masinissa cum paucis
21 3, 5, 8 | operam navare. Laetus eum Scipio audivit, atque in societatem
22 3, 5, 9 | Scipio deinde Romam rediit, et
23 3, 5, 9 | bellum reformidabant. Tunc Scipio remisit illis istam expeditionem,
24 3, 5, 9 | acceperunt juvenes Siculi. Ita Scipio sine publica impensa suos
25 3, 5, 10| Tunc Scipio ex Sicilia in Africam vento
26 3, 5, 10| littora. Expositis copiis, Scipio in proximis tumulis castra
27 3, 5, 11| Scipioni opposuerunt: at Scipio utriusque castra una nocte
28 3, 5, 11| viri, cujus amicitiam olim Scipio petierat. Regem aliosque
29 3, 5, 11| aliosque captivos Romam misit Scipio: Masinissam, qui egregie
30 3, 5, 12| Colloquium haud abnuit Scipio. Dies locusque constituitur.
31 3, 5, 13| transferentes. Victis leges imposuit Scipio. Legati, cum nullas conditiones
32 3, 5, 13| pace terra marique parta, Scipio, exercitu in naves imposito,
33 3, 5, 13| agris turba vias obsidebat. Scipio inter gratulantium plausus
34 3, 5, 14| Antiochum, in quibus erat Scipio Africanus, qui cum Annibale
35 3, 5, 14| semetipsum dixit. Tum ridens Scipio: Quidnam, inquit, igitur
36 3, 5, 15| Caio Laelio. Surrexit tunc Scipio Africanus frater major Lucii
37 3, 5, 16| eum pacem impetrasset. Cui Scipio respondit: "Abi, nuncia
38 3, 5, 18| causae dicendae dies venit, Scipio magna hominum frequentia
39 3, 5, 19| Cum Scipio Africanus Liternii degeret,
40 3, 5, 19| videndum forte confluxerunt. Scipio eos ad vim faciendam venire
41 3, 5, 19| praebere. Id postquam audivit Scipio, fores reserari eosque introduci
42 3, 5, 19| Paulo post mortuus est Scipio, moriensque ab uxore petiit
43 3, 6 | 6 - LUCIUS SCIPIO ASIATICUS~ ~
44 3, 6, 1 | Lucius Scipio frater Africani infirmo
45 3, 6, 1 | coepit aciem instruere, nec Scipio detrectavit certamen. Cum
46 3, 6, 1 | victori se dediderunt. Lucius Scipio Romam reversus, ingenti
47 3, 6, 2 | Postea Lucius Scipio simul cum fratre accusatus
48 3, 6, 2 | mulctatus fuerat; eam vero Scipio noluit accipere. ~
49 3, 7 | 7 - PUBLIUS SCIPIO NASICA~ ~
50 3, 7, 1 | Publius Scipio Nasica patrui Scipionis
51 3, 7, 3 | Scipio Nasica censor factus, gravem
52 3, 7, 3 | et mulcta damnatus. Idem Scipio Nasica cum Ennio poeta vivebat
53 3, 8, 2 | haud probabat sumptus, quos Scipio faciebat. Quare, eo relicto,
54 3, 8, 2 | verbo, sed facto diluit Scipio. Nam cum ea de re legati
55 3, 8, 2 | Syracusas missi essent, Scipio exercitum omnem eo convenire
56 3, 10, 3 | invenisset. Is erat Publius Scipio, postea Africanus deleta
57 3, 12 | 12 - PUBLIUS SCIPIO AEMILIANUS~ ~
58 3, 12, 1 | Publius Scipio Aemilianus Pauli Macedonici
59 3, 12, 1 | et tempore ferrentur. At Scipio contrarium vitae institutum
60 3, 12, 2 | Scipio Aemilianus primum in Hispania,
61 3, 12, 2 | Non tulit indignitatem rei Scipio, progressusque ad hostem,
62 3, 12, 2 | exiguae staturae dejecisset. Scipio multo majus etiam adiit
63 4, 0, 2 | Scipio exercitum ad Carthaginem
64 4, 0, 2 | immisit. Deleta Carthagine, Scipio victor Romam reversus est.
65 4, 0, 3 | Postea Scipio iterum consul creatus, contra
66 4, 0, 3 | Romanis accepta fuerat. Scipio, ubi primum advenit, corruptum
67 4, 0, 3 | trucidaverunt. Captam urbem Scipio delevit, et de ea triumphavit. ~
68 4, 0, 4 | Scipio censor fuit cum Mummio viro
69 4, 0, 4 | in castris remansisset, Scipio respondit: "Non amo nimium
70 4, 0, 4 | quaerentique causam: "Quia, inquit Scipio, me prior Carthaginem diripuisti."
71 4, 0, 4 | ignominiae eximebat. Unde Scipio, cum ei cupienti censuram
72 4, 0, 5 | descendere. Mortuo Paulo Aemilio, Scipio cum fratre haeres relictus
73 4, 0, 6 | exacerbata concio acclamavit; tum Scipio clamorem ortum a vili plebecula
74 4, 0, 7 | domum se validus receperat, Scipio repente in lectulo exanimis
75 4, 0, 8 | dissensio, rogatus sententiam Scipio Aemilianus: "Neutrum, inquit,
76 4, 0, 8 | ab hac culpa alienus fuit Scipio; nam post duos consulatus
77 4, 1, 2 | quasi diadema posceret. Tum Scipio Nasica, cum esset consobrinus
78 4, 8, 1 | et labores alacritatem. Scipio, cum inspicere voluisset
79 4, 8, 1 | die cum forte post cenam Scipio cum amicis colloqueretur,
80 4, 8, 1 | habitura esset respublica? Scipio, percusso leniter Marii
|