13-aquil | aquis-commi | commo-denun | deos-expia | expir-ignor | ignos-lamin | lance-nigri | nihil-perni | peror-quart | quate-servi | servo-tribu | tridu-zamam
bold = Main text
Pars, Caput, Paragraphus grey = Comment text
1 1, 13 | 13 - FABII TRECENTI SEX~ ~
2 1, 14 | 14 - AULUS POSTHUMIUS DICTATOR~ ~
3 1, 15 | 15 - MENENIUS AGRIPPA~ ~
4 1, 16 | 16 - QUINCTIUS CINCINNATUS~ ~
5 1, 17 | 17 - CAIUS MARCIUS CORIOLANUS~ ~
6 1, 18 | 18 - LUCIUS VIRGINIUS CENTURIO~ ~
7 1, 19 | 19 - CAIUS LICINIUS STOLO~ ~
8 1, 20 | 20 - MARCUS FURIUS CAMILLUS~ ~
9 1, 21 | 21 - TITUS MANLIUS TORQUATUS~ ~
10 1, 22 | 22 - PUBLIUS DECIUS PUBLIUS~ ~
11 1, 23 | 23 - VALERIUS CORVINUS~ ~
12 1, 24 | 24 - SPURIUS POSTHUMIUS~ ~
13 1, 25 | 25 - LUCIUS PAPIRIUS CURSOR~ ~
14 1, 26 | 26 - PUBLIUS VALERIUS LAEVINUS~ ~
15 1, 27 | 27 - CAIUS FABRICIUS~ ~
16 1, 28 | 28 - MANIUS CURIUS~ ~
17 6, 5, 6 | Octavius ab Antonio iterum abalienatus est, quod is repudiata Octavia
18 1, 18, 2 | decemviros magistratu se abdicare coegit, eosque omnes aut
19 1, 24, 2 | in suis quisque aedibus abdiderunt. Deliberante senatu de pace
20 1, 18, 1 | ille puellam non posset abducere eam, vocat in jus ipso Appio
21 1, 18, 2 | pater filiam in secretum abducit. Ab lanio cultrum arripit,
22 1, 17, 3 | exercitum ex agro Romano abduxit. Coriolanus postea a Volscis,
23 6, 3, 7 | inquit Cicero, priusquam abeat magistratu." De eodem Canimo
24 3, 5, 12| dierum iter a Carthagine abest), inde nuncium ad Scipionem
25 4, 5, 1 | fructibus onusta, postridie abeunte exercitu, arbor intactis
26 6, 3, 4 | invidiam creavit, adeo ut abeuntem magistratu verba facere
27 3, 8, 6 | Atqui, inquit, tertio abhinc die scitote decerptam esse
28 1, 1, 4 | ablatus est: eum ad Deos abiisse vulgo creditum est; cui
29 7, 0, 10| Augustus, hominemque impunitum abire passus est. ~
30 6, 1, 5 | protendens: "Quorsum tu, inquit, abis? Illic sunt cum quibus dimicamus."
31 1, 0, 1 | parvulos alveo impositos abjecit in Tiberim, qui tunc forte
32 5, 2, 2 | Mithridate triumphasset, abjecta omnium rerum cura, coepit
33 3, 5, 19| praedones animadverterunt, abjectis armis, januae appropinquant,
34 5, 0, 1 | Ille attonitus ac tremens, abjecto ferro, fugit. Marius postea,
35 6, 2, 1 | partem levatum tenuit, et abjecturum inde se minatus est, nisi
36 7, 0, 9 | ne vulgari morte periret, abjici muraenis, quas ingens piscina
37 1, 27, 2 | et Romanos conciliandae ablata, Fabricius consul factus,
38 3, 5, 10| naves e conspectu Siciliae ablatae sunt, conspectaque brevi
39 2, 4, 3 | occasionem nactum aufugisse ablato instrumento rustico, indeoque
40 1, 1, 4 | et Romulus e conspectu ablatus est: eum ad Deos abiisse
41 3, 8, 7 | quominus adesset matri infantem abluenti et fasciis involventi. Illa
42 3, 10, 3 | hostes, in partem aliam turba abreptus fuerat. Media tandem nocte
43 1, 26, 1 | excutiebant, aut secum in fugam abripiebant. Nox proelio finem fecit. ~
44 3, 8, 3 | orabant, ut legem Oppiam, abrogarent. Quibus acerrime restitit
45 3, 8, 3 | sed frustra; nam lex fuit abrogata. ~
46 5, 3, 3 | robusto juvene totam simul abrumpi jussit; validi autem equi
47 3, 1, 4 | cecinit, palam confessus abs se Minucium, a Fabio se
48 6, 3, 6 | praecisum est. Manus quoque abscissae: caput relatum est ad Antonium,
49 6, 0, 1 | mucrone confossum est, caput abscissum, truncus in Nilum conjectus.
50 1, 20, 5 | legati ipseque dictator absens dictus est. Interim fames
51 1, 25, 1 | ut sese loco teneret neu absente se manum cum hoste consereret.
52 6, 1, 6 | ut sibi liceret, quamvis absenti, secundum consulatum petere;
53 6, 2, 5 | est, nec erat res triumpho absimilis. Actae sunt Catoni a senatu
54 4, 3, 3 | belli genus sequeretur: Absiste, inquit Metellus, ista quaerere;
55 3, 5, 16| quam ut ei suadeam bello absistere, nullamque pacis conditionem
56 3, 11, 1 | eisque denunciare ut bello absisterent: qui secus fecisset, eum
57 1, 3, 4 | patris lacrymas, juvenemque absolvit, magis admiratione virtutis,
58 6, 5, 6 | detraxit, et aceto dilutam absorbuit. Alteram quoque simili modo
59 1, 16, 2 | Postquam absterso pulvere ac sudore, toga
60 3, 5, 6 | ut a regis appellatione abstineatis. Sensere etiam barbari magnitudinem
61 5, 0, 3 | sane fuit populi Romani abstinentia: cum enim Marius objecisset
62 6, 1, 4 | tempus coactus est, curiaque abstinere. Interea unus Caesar omnia
63 1, 1, 4 | praecipere ut seditionibus abstinerent, et virtutem colerent. Ita
64 1, 20, 4 | quibus in summa inopia Romani abstinuerant, quia aves erant Junoni
65 3, 3, 3 | nec muribus aliove animali abstinuerunt. Quidam ex his avarus murem
66 7, 0, 14| nullo hilaritatis genere abstinuit. Supremo vitae die, petito
67 1, 18, 1 | minatur se cunctantem vi abstracturum. Pavida puella stupente,
68 6, 5, 6 | quoque simili modo parabat absumere, nisi prohibita fuisset. ~ ~
69 6, 5, 6 | centies sestertium una cena absumpturam. Antonio id fieri posse
70 3, 9, 4 | annuli gemma habebat, veneno absumptus est. ~
71 3, 8, 6 | Carthagine; tam prope ab hoste absumus." Movit ea res patrum animos,
72 3, 3, 5 | nobiliaque signa quibus abundabant Syracusae; quae omnia ad
73 1, 0, 1 | animadvertit, eos tulit in casam et Accae Laurentiae conjugi dedit
74 3, 5, 4 | haec tibi a me dotalia dona accedent"; aurumque tollere ac sibi
75 3, 1, 4 | haberet. His sermonibus accensa plebs dictarori magistrum
76 2, 3, 2 | evadendi, sed amore laudis accensi proficiscuntur. Mirati sunt
77 3, 1, 3 | stimulatos furore agebat. Hi ergo accensis cornibus per montes, per
78 1, 10, 1 | regem pertractus, dextram accenso ad sacrificium foculo injecit;
79 3, 9, 2 | omni Graecia decederet. Accensus indignatione rex exclamavit: "
80 3, 5, 9 | tradere. Laeti conditionem acceperunt juvenes Siculi. Ita Scipio
81 1, 26, 3 | intellexissent se pro socio dominum accepisse, sortem suam liberis vocibus
82 3, 5, 3 | duas clades in Hispania accepissent, duoque ibi summi imperatores
83 7, 0, 12| relinquere, quam lateritiam accepisset. Raro veste alia usus est
84 5, 3, 1 | scilicet ob rempublicam acceptum in ipsa fronte ostentare,
85 3, 5, 4 | Super dotem, inquit quam accepturus a socero es, haec tibi a
86 6, 1, 9 | evertendam rempublicam sobrium accessisse. Armorum et equitandi peritissimus
87 3, 3, 1 | Cum enim ad Nolam Annibal accessisset, spe urbis per proditionem
88 5, 4, 6 | adjecissetque: "Si quid ei acciderit, ecquemnam in ejus locum
89 4, 8, 1 | aliquis, si quid Scipioni accidisset, ecquemnam alium similem
90 1, 5, 2 | deterritus, ut ferunt, Accii Navii auctoritate. Accius,
91 6, 3, 7 | hominem vidisset longo gladio accinctum: "Quis, inquit, generum
92 3, 1, 1 | se responderunt, et quo acciperent animo, eodem se gesturos. ~
93 3, 10, 2 | ne quis id pro portento accipiat, ab hora secunda usque ad
94 1, 8, 2 | sodales Tarquiniorum. Hi de accipiendis nocte in urbem regibus colloquuntur,
95 4, 1, 3 | ad frumentum cum ceteris accipiendum venit; Gracchus animadvertit
96 3, 10, 1 | arctius puellam complexus: "Accipio omen, inquit, mea filia."
97 1, 3, 3 | ac gratulantes Horatium accipiunt, et domum deducunt. Princeps
98 1, 20, 5 | placuit ab exilio Camillum acciri; missi igitur ad eum legati
99 1, 24, 2 | laeta sciebant. Pontius accitum patrem Herennium rogavit
100 1, 2, 1 | Curibus oppido Sabinorum accitus est. Cum Romam venisset,
101 3, 5, 7 | lecto Scipio atque Asdrubal accubuerunt. Tanta autem inerat comitas
102 1, 0, 1 | traditum est, ad vagitum accurrit, infantes lingua lambit,
103 4, 5, 3 | senem opprimere conatus est. Accusabat eum acceptae ab hostibus
104 3, 5, 12| saepe Italiae littora, semet accusans quod non exercitum victorem
105 1, 0, 2 | Amulium regem perduxerunt, eum accusantes, quasi Numitoris greges
106 1, 21, 1 | minatur, nisi ab incoepta accusatione desistat. Pavidus tribunus,
107 1, 21, 1 | ferrum ante oculos micare, accusationem demisit. Ea res adolescenti
108 1, 18, 1 | victurus cum ipse esset et accusator et judex. Lucius Virginius
109 4, 5, 3 | propulsavit: nam statim populus accusatorem ab illa actione depulit. ~
110 3, 5, 18| Simul se universa concio ab accusatoribus avertit, et secuta Scipionem
111 5, 3, 2 | enim non minus cautus quam acer imperator universae dimicationis
112 5, 4, 3 | Quem Pompeius, postquam acerbe in eum invectus fuisset,
113 1, 21, 1 | honori fuit, quod animum ejus acerbitas paterna a pietate non avertisset,
114 6, 5, 5 | altero victor se gessit acerbius. In nobilissimum quemque
115 3, 8, 10| insolitum." Dicere solebat acerbos inimicos melius de quibusdam
116 1, 3, 4 | judices condemnatus. Jam acesserat lictor injiciebatque laqueum.
117 3, 8, 1 | nimio aestu torqueretur, acetum; si vires deficerent, paululum
118 4, 2 | 2 - LUCIUS MUMMIUS ACHAICUS~ ~
119 1, 26, 1 | Epirotarum qui genus ab Achille ducebat. Contra Pyrrhum
120 5, 0, 4 | secarentur, vetuit se a alligari. Acrem tamen fuisse doloris morsum
121 3, 8, 4 | Celtiberos profectus est. Quos acri proelio vicit, et ad deditionem
122 3, 2, 1 | autem ferox et temerarius acriora sequebatur consilia.Ambo
123 3, 10, 3 | septimum tunc annum agens, dum acrius sequitur hostes, in partem
124 7 | 7 - ACTIACA PUGNA~ ~
125 7, 0, 6 | Cum post Actiacam victoriam Augustus Romam
126 7, 0, 5 | ego, te periclitante bello Actiaco, vicarium quaesivi, sed
127 4, 5, 3 | populus accusatorem ab illa actione depulit. ~
128 7, 0, 1 | Octavius cum Antonio apud Actium, qui locus in Epiro est,
129 3, 4, 1 | Italiam trajicere parabat. Actum erat de imperio Romano,
130 6, 5, 6 | exspectabat Antonius quidnam esset actura. Illa gemmas pretiosissimas
131 4, 4, 2 | eaque de causa in exilium actus est. Honestum Rhodi secessum
132 6, 3, 6 | imposuit, extractamque linguam acu confixit. ~
133 1, 18, 1 | Claudius virginem plebeiam adamavit, quam cum Appius non posset
134 3, 7, 2 | consulatus, nec triumphus addatur, satis honoratam publii
135 1, 6, 2 | Tullius aliquod urbi decus addere voluit. Jam tum inclytum
136 4, 7, 1 | efflueret e naribus; vique addita contumelia, non cruorem,
137 1, 1, 1 | audita est: ludibrium etiam additum: "Quidni feminis quoque
138 1, 5, 1 | omnibus Romam commigravit. Additur haec fabula: scilicet ei
139 1, 3, 6 | numerus: mons Caelius urbi additus, et quo frequentius habitaretur,
140 1, 5, 2 | posse negabat, nisi aves addixissent; iratus rex, in experimentum
141 1, 18, 2 | et Virginiam clienti suo addixit. Tum pater, ubi nihil usquam
142 7, 0, 2 | Octavius postquam paulum addubitavisset, misericordia motus hominem
143 3, 5, 8 | Masinissam in locum constitutum adduceret. Scipio et Masinissa cum
144 1, 24, 2 | inquit ipse Posthumius, adducis lorum, ut justa fiat deditio?"
145 3, 3, 2 | oppidanos ad ultimum inopiae adduxerat. Marcellum cupientem obsessis
146 4, 0, 4 | nimium diligentes." Equum ademit adolescenti, qui in obsidione
147 1, 27, 4 | gloriosa paupertate exegit, adeoque inops decessit, ut unde
148 7, 0, 5 | incedebat, summaque comitate adeuntes excipiebat: unde cum quidam
149 1, 25, 1 | melius res geri potuisset, si adfuisset dictator. Non miles duci,
150 3, 8, 1 | consule, cui postea semper adhaesit. Inde castra secutus est
151 3, 10, 5 | re curam et diligentiam adhibebat, dicere solitus et convivium
152 7, 0, 1 | medicos vulneri remedia adhibere jussit. Admovit etiam psyllos,
153 3, 11, 2 | perlectis, Antiochus dixit se, adhibitis amicis, consideraturum quid
154 3, 10, 8 | Graecis literis. Optimos adhibuerat magistros, eorumque exercitiis
155 1, 0, 3 | urbi daret, eamque regeret; adhibuere auspicia. Remus prior sex
156 3, 11, 1 | componendum. Jussus est Popilius adire prius Antiochum, deinde
157 1, 13, 1 | Tum Fabia gens senatum adit. Consul Fabius pro gente
158 6, 5, 1 | obsidebatur. Cum autem urbis aditu prohiberetur, ut Brutum
159 3, 9, 2 | circumstantibus oculis aeger adjecisset, aut bello vincendum, aut
160 5, 4, 6 | esse uni omnia tribuenda, adjecissetque: "Si quid ei acciderit,
161 6, 5, 5 | quemque captivum saeviit, adjecta etiam supplicio verborum
162 5, 4, 8 | Luna magno fuit Romanis adjumento: nam cum eam Romani a tergo
163 5, 4, 2 | exercitus aut fudit, aut sibi adjunxit. Quem ubi Sylla ad se accedere
164 1, 12, 1 | est Publius Valerius, quo adjutore Brutus reges ejecerat. Hic
165 3, 1, 6 | praefectus custodiebat. Eo adjuvante, Romani muros inscenderunt.
166 6, 2, 1 | ut Latinos apud avunculum adjuvaret. Cato vultu constanti negavit
167 3, 5, 11| qui egregie rem Romanam adjuverat, aurea corona donavit. ~
168 5, 0, 2 | praetoris, qui hanc provinciam administrabat. Marius ab eo, quem nunquam
169 3, 4, 1 | discordiam respublica male administraretur. Ea gratiae reconciliatione
170 3, 5, 17| dubitari quae sub ipso legato administrata fuisset, et ad eum modum
171 5, 2, 1 | legendis. Habebat porro admirabilem quamdam rerum memoriam;
172 3, 5, 6 | aspernabatur quod ceteri mortales admirantur et concupiscunt. ~
173 3, 8, 6 | cum pulchritudinem patres admirarentur, interrogavit eos Cato quandonam
174 5, 3, 1 | non esset laudum suarum admirator. ~
175 3, 5, 19| ejus hostes, sed virtutis admiratores venisse conspectum tanti
176 3, 3, 3 | antea pactionem auribus admiserat, tum demum aequas deditionis
177 7, 0, 11| Augustus amicitias non facile admisit, et admissas constanter
178 7, 0, 11| amicitias non facile admisit, et admissas constanter retinuit: imprimis
179 2, 1, 1 | consul nullas conditiones admitteret, nisi Poeni ab oppugnatione
180 3, 10, 8 | huic laetitiae gravis dolor admixtus est. Nam Paulus Aemilius,
181 5, 0, 2 | Duplici exemplo insigni eum admonebat de inconstantia rerum humanarum,
182 4, 3, 2 | gentis obsideret, jamque admota machina, partem muri, quae
183 1, 17, 3 | inquit, vicisti iram meam admotis matris meae precibus, cui
184 3, 1, 1 | annos natus, a patre aris admotus, odium in Romanos perenne
185 1, 27, 1 | suis ut bellua post aulaeum admoveretur Fabricio secum colloquenti.
186 1, 25, 2 | oravit dictatorem ut veniam adolescentiae Fabii daret. Ipse adolescens
187 5, 2, 1 | admodum expectabatur, qui adolescentiam in pacis artibus consumpserat;
188 4, 1, 1 | ornamenta". Nihil quidem istis adolescentibus neque a natura neque a doctrina
189 3, 8, 1 | ortus municipio Tusculo, adolescentulus priusquam honoribus operam
190 1, 3, 4 | tigillum, et filium capite adoperto velut sub jugum misit: quod
191 3, 12, 1 | Pauli Macedonici filius, adoptione Scipionis Africani nepos,
192 3, 10, 8 | Aemilius, duobus filiis in adoptionem datis, duos tantum nominis
193 5, 4, 4 | dicere plures solem orientem adorare, quam occidentem: quo dicto
194 6, 1, 2 | eodem loco praedones noctu adortus, aliquot naves, mersis aliis,
195 4, 3, 1 | venisset. Mortuo Perseo, se Adrumeti educatum usque ad duodecimum
196 5, 1, 2 | proscriptorum nomina, se quoque adscriptum vidit: "Vae, inquit, misero
197 4, 8, 4 | Teutones advenissent. "Atqui adsunt, inquit Marius, decetque
198 1, 26, 3 | tamen regiam cupiditatem non adulabatur: nam cum in sermone Pyrrhus
199 3, 5, 13| castra Romana venerunt, more adulantium procubuere. Conveniens oratio
200 3, 5, 13| Conveniens oratio tam humili adulationi fuit. Veniam civitati petebant
201 3, 5, 4 | adducta est eximiae formae adulta virgo. Postquam comperit
202 1, 0, 1 | conjugi dedit educandos. Qui adulti inter pastores primo ludicris
203 3, 5, 5 | jussit. Erat inter eos puer adultus regii generis forma insigni,
204 3, 7, 2 | Idaea a Pessinunte Romam advecta foret, et hospitio apud
205 2, 4, 2 | Confugiendum fuit ad machinas, et advectis balistis, tanquam arx quaedam
206 1, 17, 2 | Consul factus, gravi annona advectum e Sicilia frumentum magno
207 2, 2, 2 | copiis maritimis instructus advenerit, an cum eo confligere debeat?
208 3, 2, 1 | priusquam hostis victor adveniat, praesidiis firment: tu
209 5, 2, 3 | sapere quam hirundines, quae adveniente hieme sedem commutant?"
210 3, 11, 2 | occurrerunt legati, quos advenientes Antiochus amice salutavit,
211 2, 4, 1 | donec novae copiae ex Africa advenirent. Is ubi ad consulem accessit,
212 4, 8, 4 | sunt, statim atque Teutones advenissent. "Atqui adsunt, inquit Marius,
213 3, 6, 1 | missus est. Cum in Asiam advenisset, ad duo ferme millia ab
214 6, 3, 6 | patria saepe servata." Mox adventantibus percussoribus, cum servi
215 4, 5, 3 | esset summa senectute et adversa valetudine, pristinum animi
216 6, 4, 1 | pater, qui Syllae partibus adversabatur, jussu Pompeii interfectus
217 4, 7, 1 | consularem eisdem legibus pariter adversantem ait Drusus se de saxo Tarpeio
218 6, 2, 6 | commonebat ut talia molientibus adversarentur Catonem sequebantur maesti
219 7, 0, 4 | Bene de eis etiam, quos adversarios expertus fuerat, et sentiebat
220 5, 4, 3 | animadvertere decrevisset qua sibi adversata fuerat, exclamavit Sthenius,
221 1, 25, 1 | Papirius, cum dictatorem se adversis ominibus contra Samnites
222 1, 21, 3 | consul milites classico advocat: qui postquam frequentes
223 7, 0, 5 | Augustus, atque ipse venit in advocationem. ~
224 1, 7, 2 | attulit. Illa postero die, advocatis patre et conjuge, rem exposuit,
225 1, 6, 3 | superbus a Tullia incitatus, advocato senatu, regnum paternum
226 7, 0, 5 | unum e comitatu suo elegit advocatum, qui litigatorem commendaret.
227 4, 0, 7 | ut, ea audita in forum advolaverit, ibique moesto vultu clamaverit: "
228 6, 0, 3 | visere. Mos erat ut, consule aedes aliquas ingressuro, lictor
229 5, 0, 4 | artificem Romanum curavit aedificandam. Graecas etiam litteras
230 1, 6, 2 | Dianae cum populo Romano aedificarent. Quo facto, bos mirae magnitudinis
231 4, 7, 3 | egregia: cum enim domum aedificaret, promitteretque architectus,
232 3, 8, 9 | postea addidit: "Neque mihi aedificatio neque vas, neque vestimentum
233 4, 7, 3 | sibi darentur, ita se eam aedificaturum ut nemo in eam despicere
234 6, 5, 1 | lucis cibique avidae, summa aedificia petentes, a Bruto excipiebantur,
235 3, 5, 1 | inquit Scipio, omnes quirites aedilem facere volunt, satis annorum
236 2, 6, 1 | confligere, adversus eum ad Aegates insulas cursum intendit:
237 1, 2, 2 | simulavit sibi cum Dea Aegeria esse colloquia nocturna,
238 5, 3, 4 | ac periisse credita; quod aegerrime tulit Sertorius. Multis
239 1, 1, 1 | foret connubium." Romulus aegritudinem animi dissimulans ludos
240 7, 0, 10| Augustus in quadam villa aegrotans noctes inquietas agebat,
241 6, 0, 2 | admiranda frugalitas. Cum ei aegrotanti praecepisset modicus ut
242 6, 0, 3 | diceretur tunc graviter aegrotare, quod maximis podagrae doloribus
243 3, 11, 2 | cum Antiochus excessisset Aegypto, legati concordiam inter
244 3, 2, 1 | inquit, hunc equum, et fuge, Aemili. Quin tu potius, respondit
245 4, 0, 5 | In Scipione Aemiliano etiam multa privatae vitae
246 4, 1, 4 | Caii caput attulit, eique aequale auri pondus persolutum est.
247 3, 3, 2 | missa amne defluxerunt. Aequaliter inter omnes frumentum divisum:
248 3, 3, 3 | auribus admiserat, tum demum aequas deditionis conditiones non
249 3, 1, 4 | magistrum equitum imperio aequavit. Quam injuriam aequo animo
250 5, 4, 9 | et in regnum restituit, aeque pulchrum esse judicans et
251 1, 16, 1 | Aequi consulem Minucium atque
252 1, 22, 1 | ad subducendum agmen in aequiorem locum. Ipse intempesta nocte
253 1, 26, 3 | legatum Cineam, qui pacem aequis conditionibus proponeret.
254 4, 6, 1 | esse amico tribuere quod aequum non sit, quam non tribuere
255 1, 27, 4 | desumpsit, et datis ex communi aerario dotibus eas collocavit. ~
256 4, 0, 8 | atque gloriae secum ferret, aestimabatur. ~
257 3, 8, 1 | Neronis, ejusque opera magni aestimata est in proelio apud Senam,
258 6, 0, 2 | autem servi eam avem usquam aestivo tempore posse reperiri,
259 3, 8, 1 | expeditionibus potabat; si nimio aestu torqueretur, acetum; si
260 1, 0, 2 | lineamentis erat matri simillimus, aetasque tempori expositionis congruebat.
261 4, 8, 4 | acceptam a nobis terram aeternumque tenebunt." Legati sensere
262 1, 23, 2 | animos conciliat comitas affabilitasque sermonis! ~
263 6, 4, 1 | senatum contemnere, et regnum affectare coepisset, populus jam praesenti
264 1, 12, 1 | habebat, in suspicionem regni affectati venit. Quo cognito, apud
265 6, 5, 1 | nempe diu inclusis et fame affectis litteras ad collum alligabat,
266 4, 1, 5 | sibi ignosceretur, causam afferebat, quod tanti Gracchum fecisset,
267 7, 0, 1 | sibi in cophino inter ficus afferendam curavit, eamque ipsa bracbio
268 2, 2, 2 | male gesta, apud Poenos afficiebatur. ~
269 1, 0, 3 | verbis: "Sic deinceps malo afficietur quicumque transiliet moenia
270 4, 5, 3 | negat se esse huic culpae affinem: testis nemo est; utri vos
271 3, 8, 10| Et ego, inquit, o homo! affirmabo falli eos qui te negant
272 3, 8, 6 | Illis ficum recentem videri affirmantibus: "Atqui, inquit, tertio
273 3, 5, 8 | filio fratris remisso agit: affirmat se ex eo tempore eam quaesivisse
274 4, 7, 2 | est; cultellus lateri ejus affixus relictus est, auctor vero
275 2, 4, 2 | ipso pestilentis halitus afflatu exanimavit. Neque is telorum
276 1, 16, 1 | dictatorem dici placuit, qui rem afflictam restitueret. Quinctius Cincinnatus,
277 3, 2, 4 | populusque Romanus rebus afflictis tam excelso esset animo. ~
278 3, 8, 11| Non ilium enervavit, nec afflixit senectus: ea aetate aderat
279 4, 4, 1 | conseruit. Qua in parte Jugurtha affuit; ibi aliquandiu certatum
280 2, 6, 1 | maximam classem Poenorum ex Africi venire: erant autem quadringentae
281 2, 4, 1 | feceritis, nihilo eritis Afris meliores." Consul tacere
282 3, 5, 5 | sine pretio domum dimisit. Afros vero vendi jussit. Erat
283 4, 7, 3 | ita componas ut quidquid agam non a vicinis tantum, sed
284 1, 27, 4 | Fabricius, quod mihi gratias agas, si malui compilari quam
285 3, 10, 6 | procedendum foret. Deinde agebantur pingues cornibus auratis
286 1, 25, 3 | metu mortis attonitum: "Agedum, lictor, inquit, exscinde
287 2, 4, 3 | senatui villicum suum in agello, quem septem jugerum habebat,
288 2, 4, 3 | publica pecunia redimi jussit: agellum colendum locavit, et alimenta
289 3, 8, 10| fuit Cato. Cum ei causam agenti, protervus quidam, pingui
290 3, 1, 5 | Carthaginiensium pecora ad urbem agerent, et praedam veluti ex hoste
291 3, 8, 6 | senatu de tertio Punico bello ageretur, Cato jam senex delendam
292 3, 3, 3 | radicumque genus infimis aggeribus muri eruerunt; et cum hostes
293 1, 3, 2 | intervalla secuturos separatim aggrederetur. Jam aliquantum spatii ex
294 5, 3, 3 | hostium exercitus: qui partes aggreditur, facile potest opprimere;
295 1, 26, 1 | elephantos in Romanorum agmen agi jussit; tuncque mutata est
296 6, 0, 3 | pungeret, saepe dixit: "Nihil agis, dolor, quamvis sis molestus;
297 3, 5, 8 | de filio fratris remisso agit: affirmat se ex eo tempore
298 1, 5, 2 | Atqui hoc, inquit rex, agitabam an cotem illam secare novacula
299 5, 4, 1 | Pompeius se in media conjecit agmina, militesque tumultuantes
300 5, 1, 2 | longe progressus, a quodam agnitus et percussus est. ~
301 1, 0, 2 | procul erat quin nepotem agnosceret. Nam Remus oris lineamentis
302 6, 1, 6 | conscendit obvoluto capite, ne agnosceretur. Mare adverso vento vehementer
303 3, 4, 2 | capite, dixisse fertur: "Agnosco fortunam Carthaginis." ~
304 6, 1, 4 | magistratu, Caesar legem agrariam tulit, hoc est de dividendo
305 4, 8, 2 | Marius Getulos et Bocchum agressus fudit. Castellum in excelsa
306 1, 21, 1 | consilium rudis quidem et agrestis animi, sed pietate laudabile.
307 1, 16, 2 | boves rediit triumphalis agricola. ~
308 3, 8, 9 | Agricultura plurimum delectabatur Cato,
309 3, 8, 9 | delectabatur Cato, malebatque agrorum et pecorum fructu, quam
310 1, 3, 1 | Albanos Curiatii. Cum eis agunt reges ut pro sua quisque
311 5, 2, 3 | ad cenam invitatus: "Quid ais, inquit iratus Lucullus,
312 4, 1, 4 | auri pondus persolutum est. Aiunt etiam illum prius cervice
313 1, 21, 2 | admiratione Gallos; Romani alacres obviam militi suo progrediuntur,
314 5, 4, 2 | milites corpus exercebat. Cum alacribus saltu, cum velocibus cursu,
315 4, 8, 1 | impigram ad pericula et labores alacritatem. Scipio, cum inspicere voluisset
316 1, 20, 4 | Namque clangore anserum alarumque crepitu excitus, Manlius
317 1, 3, 6 | Roma interim crevit Albae ruinis: duplicatus est civium
318 1, 3, 5 | Non diu pax Albana mansit: nam Suffetius, dux
319 1, 3, 2 | expirantes ceciderunt: tres Albani vulnerati. Ad casum Romanorum
320 3, 8, 7 | enim proprio lacte filium alebat. Ubi aliquid intelligere
321 1, 2, 1 | et ignem in ara perpetuo alendum virginibus dedit. Flaminem
322 2, 4, 3 | esset unde uxor et liberi alerentur. Senatus, acceptis litteris,
323 1, 23, 1 | insedit in hostem versus. Ales non solum captam semel sedem
324 6, 1, 3 | eam aetatem adeptus qua Alexander jam terrarum orbem subegerat?" ~
325 6, 1, 3 | oppidum, venisset, visa Alexandri Magni imagine, ingemuit,
326 7, 0, 1 | Aegyptum petiit, obsessaque Alexandria, quo Antonius cum Cleopatra
327 6, 0, 1 | Victus Pompeius ad Ptolemaeum Alexandriae regem, cui tutor a senatu
328 | aliae
329 3, 5, 19| servorum in tecto collocavit, aliaque parabat quae ad eos repellendos
330 5, 3, 5 | libidines declinavit. Quare, alienatis omnium animis, jussa imporatoris
331 1, 27, 3 | Nihil magis ab ejus vita alienum quam voluptas et luxus.
332 4, 0, 8 | convertatur. Longe ab hac culpa alienus fuit Scipio; nam post duos
333 | aliisque
334 2, 4, 3 | agellum colendum locavit, et alimenta conjugi ac liberis praebuit.
335 5, 2, 2 | imponere, quam non potuit; sed alioqui per omnia laudabilis, et
336 | Alioquin
337 3, 5, 11| olim Scipio petierat. Regem aliosque captivos Romam misit Scipio:
338 | aliqua
339 | aliquam
340 1, 3, 2 | separatim aggrederetur. Jam aliquantum spatii ex loco, ubi pugnatum
341 6, 0, 3 | Mos erat ut, consule aedes aliquas ingressuro, lictor fores
342 | aliquis
343 6, 3, 6 | transiturus. Cum vero jam aliquoties in altum provectum venti
344 1, 23, 1 | certamen initum est, levans se alis, os oculosque Galli rostro
345 1, 18, 1 | decemviri creati sunt, qui allatas e Graecia leges populo proponerent.
346 3, 5, 2 | concilium ibi juvenum de quibus allatum erat, invenisset, stricto
347 7, 0, 6 | quem afferri postulavit. Allatus corvus verba quae didicerat
348 1, 20, 2 | et exercitum Romanum apud Alliam fluvium ceciderunt die decimo
349 3, 3, 1 | portas aperiendas coepit allicere: deinde cum in fide Romana
350 1, 7, 1 | benevolentiam fictis blanditiis alliciendo, dux belli electus est.
351 1, 20, 2 | inter nefastos relatus, Alliensis dictus est. ~
352 6, 5, 1 | affectis litteras ad collum alligabat, easque a proximo moenibus
353 5, 0, 4 | secarentur, vetuit se a alligari. Acrem tamen fuisse doloris
354 1, 20, 1 | eum manibus post tergum alligatis in urbem reducendum pueris
355 1, 6, 1 | ex superiori parte aedium allocuta, ait regem, gravi quidem,
356 1, 18, 2 | dolori, sine me filiam ultimo alloqui." Data venia, pater filiam
357 6, 1, 3 | Hispaniam profectus est; cumque Alpes transiret, et ad conspectum
358 3, 4, 1 | Cisalpinam, ut Asdrubali ad Alpibus descendenti occurreret,
359 4, 8, 5 | objectis undique plaustris altae desuper, quasi e turribus,
360 1, 10, 1 | miraculo rex juvenem amoveri ab altaribus jussit. Tum Mucius, quasi
361 5, 4, 5 | Dum vero praedam inter se altercantes partiuntur, Pompeius illorum
362 1, 3, 3 | nec spe nec viribus pares. Alterius erat intactum ferro corpus,
363 1, 7, 1 | inambulans, sequente nuncio, altissima papaverum capita baculo
364 7, 0, 12| sorore, filia, neptibusque. Altiuscula erant ejus calceamenta,
365 1, 12, 1 | subrogaverat, et domum in alto atque munito loco habebat,
366 3, 2, 1 | levium proeliorum successis aluerat: itaque invito collega aciem
367 4, 2, 2 | ludentibus alea militibus alvei vicem praestitit. Quae tabella
368 1, 0, 1 | vincula conjecit, parvulos alveo impositos abjecit in Tiberim,
369 5, 4, 3 | voce flebili petiit ut sibi alvum levare liceret, sicque brevem
370 7, 0, 14| quos facie et garrulitate amabiles undique conquirebat. Alea
371 6, 5, 3 | Caesari, quod libertatis esset amantior. ~
372 3, 10, 8 | porro Aemilius liberorum amantissimus; eos erudiendos curaverat
373 5, 3, 5 | ducem judicabant, sod eum amare desierant. Deinde in Hispanos
374 6, 1, 4 | captanda plebis gratia, et ambiendis honoribus patrimonium effudit:
375 1, 27, 2 | Sin vero malum, cur me ambis?" Anno interjecto, omni
376 4, 7, 3 | inquietum ac turbulentum fecerat ambitio: ipse queri solitus est
377 5, 0, 3 | servaverat, eam togatus ambitione evertit. ~
378 4, 7, 3 | nam adhuc praetextatus per ambitionem coepit reos judicibus commendare:
379 6, 1, 3 | disputarent an illic etiam esset ambitioni locus, serio dixit Caesar
380 3, 4, 2 | ad castra Livii pervenit, amboque collatis signis Asdrubalem
381 1, 20, 1 | nobilissimos inde pueros, velut ambulandi gratia, eductos, in castra
382 1, 25, 3 | radicem hanc incommodam ambulantibus." Deinde praetorem mulcta
383 5, 2, 3 | Lucullus villam prospectu et ambulatione pulcherrimam, quo cum venisset
384 6, 3, 3 | passus esset, et furore amens, cum pluribus viris nobilibus
385 3, 6, 1 | fundasque et jaculorum amenta emollierat. Itaque fusus
386 4, 6, 1 | religionem et fidem esse amicitiae anteponendam. ~
387 7, 0, 11| Augustus amicitias non facile admisit, et admissas
388 3, 10, 4 | Perseus pulla veste amictus castra ingressus est. Non
389 2, 6, 1 | cui in Sicilia praeerat Amilcar Carthaginiensis. Dux classis
390 2, 6, 1 | easque deinde acceptis ab Amilcare delectis viris complere.
391 3, 1, 1 | Annibal, Amilcaris filius, novem annos natus,
392 3, 10, 5 | Perseum consolatus est Paulus Amilius sermonem ad circumstantes
393 3, 1, 6 | ceperamus, arte Tarentum amisimus." Cum postea Livius Salinator
394 3, 3, 2 | nocte dolia medio missa amne defluxerunt. Aequaliter
395 3, 1, 2 | Publium Scipionem apud Ticinum amnem, Sempronium apud Trebiam,
396 4, 0, 4 | Scipio respondit: "Non amo nimium diligentes." Equum
397 1, 10, 1 | Attonitus miraculo rex juvenem amoveri ab altaribus jussit. Tum
398 4, 4, 1 | Numidiam vastavit, urbes amplas et munitissimas cepit; quae
399 1, 6, 1 | species pueri dormientis caput amplexa est. Hoc viso Tanaquil summam
400 1, 3, 4 | caesam fuisse; et juvenem amplexus, spoliaque Curiatiorum ostentans
401 3, 5, 6 | intolerabile est. Si id amplissimum judicatis quod regale est,
402 1, 0, 2 | supervenit, fratrem liberavit, et Amulio interfecto, avum Numitorem
403 2, 3, 2 | repugnant: fit proelium diu anceps. Tandem superat multitudo:
404 1, 2, 1 | Martis sacerdotes legit, qui ancilia quaedam imperii pignora
405 3, 7, 3 | eique ab ostio quaerenti ancilla dixisset Ennium domi non
406 3, 7, 3 | impudens: ego cum te quaererem, ancillae tuae credidi te domi non
407 6, 4, 1 | ipsa vulneravit. Clamore ancillarum vocatus in cubiculum uxoris
408 1, 5, 1 | Anco regnante, Lucius Tarquinius
409 1, 4, 1 | Tullo mortuo, Ancum Marcium regem populus creavit.
410 3, 10, 3 | recepit. Reversum gravis cura angebat quod filium in castris non
411 2, 4, 2 | Bagradam castra haberet, anguis mirae magnitudinis exercitum
412 3, 10, 3 | templum confugerat, ibique in angulo obscuro delitescebat: deprehensus,
413 6, 3, 4 | pugnando ceperat, eum, amissa anima, tegebat locum. Ipse Catilina
414 4, 0, 6 | clamorem ortum a vili plebecula animadvertens: "Taceant, inquit, quibus
415 5, 4, 3 | Cum enim in eam civitatem animadvertere decrevisset qua sibi adversata
416 4, 1, 5 | cum Tiberio consenserant animadverteretur, Blosius quidam Tiberii
417 3, 5, 19| erant. Quod ubi praedones animadverterunt, abjectis armis, januae
418 5, 0, 2 | jussit, nisi vellet in se animadverti. Torvis oculis eum intuens
419 3, 1, 7 | praeterierant. Quod cum consul animadvertisset, proximum lictorem jussit
420 1, 20, 4 | canes quidem, sollicitum animal excitarent. Anseres non
421 3, 3, 3 | aqua, nec muribus aliove animali abstinuerunt. Quidam ex
422 5, 3, 5 | corporis custodes. In hac animorum aegritudine non deserebant
423 3, 5, 3 | esse jusserunt. At postquam animorumimpetus resedit, populum Romanum
424 1, 21, 2 | ad tertium lapidem trans Anionem fluvium castra posuissent,
425 6, 1, 4 | se continere per reliquum anni tempus coactus est, curiaque
426 3, 3, 1 | Poenorum faciunt. Pudor Annibalemab incoepto avertit. Italique
427 1, 17, 2 | equum. Consul factus, gravi annona advectum e Sicilia frumentum
428 6, 3, 2 | clarior fuit: cum in magna annonae difficultate ingentem frumenti
429 3, 5, 7 | amicitiam Romanorum se accipere annuit, sed fidem nec dare nec
430 3, 9, 4 | clausa esse, hausto, quod sub annuli gemma habebat, veneno absumptus
431 3, 5, 5 | lacrymis. Tam Scipio eum annulo aureo et equo ornato donavit,
432 3, 2, 2 | fuerint Carthaginem tres modii annulorum, qui ex digitis equitum
433 1, 1, 2 | manibus gerebant, videlicet annulos et armillas. Quibus dolose
434 1, 12, 1 | nummis est sepultus, et annuo matronarum luctu honoratus. ~
435 1, 20, 4 | furca suffixus feratur; anser vero velut triumphans in
436 1, 20, 4 | sollicitum animal excitarent. Anseres non fefellere, quibus in
437 1, 20, 4 | saluti fuit. Namque clangore anserum alarumque crepitu excitus,
438 1, 16, 2 | Quinctius igitur Romam venit, et antecedentibus litoribus domum deductus
439 1, 8, 3 | explorandum cum equitatu antecessit. Aruns, ubi Brutum agnovit,
440 3, 1, 7 | duodecim lictores pro more anteibant. Equo vehebatur senex, nec
441 6, 1, 9 | nonnunquam equo, saepius pedibus anteibat, capite detecto, sive sol,
442 4, 6, 1 | et fidem esse amicitiae anteponendam. ~
443 3, 6, 1 | hebetabat; arcus vero quibus Antiochi milites utebantur, fundasque
444 3, 9, 3 | legibus suis viveret, et antiqua libertate frueretur. Aderat
445 3, 9, 1 | sermo prodidit. Perducti ad antistites templi, etsi manifestum
446 7, 0, 6 | didicerat expressit: "Ave, Antoni victor, imperator." Nihil
447 5, 4, 5 | Romam dimisissem." Metellum anum appellabat, quia is jam
448 1, 15, 2 | solidam laudem cupienti nimis anxia divitiarum comparatio. ~
449 1, 0, 2 | ea res animum Numitoris anxium teneret, repente Romulus
450 3, 3, 1 | verbis benignis ad portas aperiendas coepit allicere: deinde
451 1, 26, 3 | Pyrrhus ei sua consilia aperiret, dixissetque se velle Italiam
452 3, 1, 5 | dedissent signum, porta urbis aperiretur. Tunc Annibal eos nocte
453 3, 10, 6 | spectavit in candidis togis. Aperta templa omnia et sertis coronata
454 1, 8, 3 | Tarquinius deinde bello, aperto regnum recuperare tentavit.
455 1, 2, 1 | index pacis et belli: nam apertus in armis esse civitatem,
456 1, 20, 1 | armis victi, portas Romanis aperuerunt. ~
457 1, 1, 1 | Quidni feminis quoque asylum aperuistis? Id enim compar foret connubium."
458 3, 12, 2 | viamque aliis militibus aperuit. Ob haec praeclare gesta,
459 6, 5, 1 | secutus est. Deinde ab eo Apolloniam missus est, ut liberalibus
460 6, 1, 2 | secedere statuit, ut per otium Apollonio, tunc clarissimo dicendi
461 3, 8, 2 | horrea, omnemque belli apparatum ostendit. Reversi Romam
462 4, 0, 7 | elatum, ne livor in ore appareret. Metellus, licet Scipionis
463 1, 24, 2 | tergum vinctae sunt; cumque apparitor, verecundia maiestatis,
464 1, 24, 1 | vocabatur, et fraus hostilis apparuisset, retro viam qua venerant
465 1, 15, 1 | extremam tabem venit: inde apparuit ventris haud segne ministerium
466 5, 4, 5 | dimisissem." Metellum anum appellabat, quia is jam senex ad mollem
467 3, 2, 1 | Ambo apud vicum, qui Cannae appellabatur, castra posuerunt. lbi insitam
468 6, 1, 4 | et cognomine pro duobus appellantes. ~
469 6, 3, 7 | ab inimicis solitus sit appellari "Scurra consularis". Cum
470 3, 5, 6 | imperatoris, quo me mei milites appellarunt, mihi maximum est: regium
471 3, 5, 6 | sed oro vos ut a regis appellatione abstineatis. Sensere etiam
472 7, 0, 4 | deprecatus est. Domini appellationem semper exhorruit, eamque
473 1, 3, 4 | quod tigillum sororium appellatum est. ~
474 1, 4, 1 | belli indicendi jus fecilae appellatur. ~
475 3, 5, 7 | Asdrubal ad eumdem portum appelleret, Syphacis amicitiam pariter
476 6, 5, 6 | gemmas pretiosissimas auribus appensas habebat; protinus unam detraxit,
477 1, 20, 5 | pondo auri. Nondum omni auro appenso Camillus dictator intervenit,
478 7, 0, 12| et ficus virides maxime appetebat. ~
479 1, 23, 1 | Galli rostro et unguibus appetiit. Hostem territum talis prodigii
480 1, 18, 2 | vidit; "Quaeso, inquit, Appi, ignosce patrio dolori,
481 7, 0, 14| vosque omnes cum gaudio applaudite." Obiit Nolae sextum et
482 7, 0, 1 | curavit, eamque ipsa bracbio applicuit: quod ubi cognovit Octavius,
483 6, 0, 2 | parabilis esset, sibi jussit apponi. ~
484 6, 5, 6 | posse neganti magnificam apposuit cenam, sed non tanti sumptus
485 2, 2, 1 | illis corvis hostilem navem apprehendebant, deinde superjecto ponte
486 3, 5, 19| cupide Scipionis dexteram apprehenderunt, ac diu deosculati sunt:
487 3, 7, 1 | duratam, more candidatorum, apprehendisset, jocans interrogavit eum,
488 6, 1, 8 | togam ab utroque humero apprehendit. Deinde clamantem: "Ista
489 1, 10, 1 | pro rege deceptus occidit. Apprehensus et ad regem pertractus,
490 3, 5, 19| abjectis armis, januae appropinquant, nunciantque se non vitae
491 3, 1, 7 | Equo vehebatur senex, nec appropinquante consule descendit. Jam ex
492 1, 1, 2 | sumpserunt, et cum Romae appropinquarent, Tarpeiam virginem nacti
493 3, 1, 5 | secutus est. Ubi portae appropinquarunt, nota juvenum vox vigilem
494 3, 1, 5 | excitavit. Duo primi inferebant aprum vasti corporis. Vigil incautus,
495 1, 5, 1 | volitans, rursus capiti apte reposuit; inde sublimis
496 3, 1, 7 | bello quod tum gerebatur, aptissima erat. Nemini dubium est
497 1, 24, 1 | Romanos monerent Luceriam Apuliae urbem a Samnitibus obsideri.
498 1, 5, 1 | scilicet ei advenienti aquila pileum sustulit, et super
499 6, 5, 2 | aquilifero graviter vulnerato, aquilam humeris subiit, et in castra
500 6, 5, 2 | functus est munere: nam aquilifero graviter vulnerato, aquilam
501 6, 1, 5 | restituit. In alio proelio aquiliferum terga vertentem faucibus
|