CAPUT
III.
De Synodo dioecesana.
Can. 356. par. l. In singulis
dioecesibus celebranda _est decimo saltem quoque anno dioecesana Synodus, in
qua de iis tantum agendum quae ad particulares cleri populique dioecesis
necessitates vel utilitates referuntur.
par. 2. Si Episcopus
plures dioeceses aeque principaliter unitas regat, aut unam habeat in titulum,
alteram aliasve in perpetuam administrationem, potest unam tantum dioecesanam
Synodum ex omnibus dioecesibus convocare.
Can.357. par. 1. Synodum dioecesanam convocat eique
praeest Episcopus, non autem Vicarius Generalis sine mandato speciali nec
Vicarius Capitularis.
par. 2. Celebranda est
in ecclesia cathedrali nisi aliud rationabilis causa suadeat.
Can. 358. par. 1. Ad Synodum vocandi
sunt ad eamque venire debent:
1.o Vicarius
Generalis;
2.o Canonici
ecclesiae cathedralis aut consultores dioecesani;
3.o Rector
Seminarii dioecesani saltem maioris;
4.o Vicarii
foranei;
5.o Deputatus
uniuscuiusque collegialis ecclesiae a Capitulo eiusdem ecclesiae e gremio
eligendus;
6.o Parochi
civitatis in qua Synodus celebratur;
7.o Unus
saltem parochus ex unoquoque vicariatu foraneo eligendus ab omnibus qui curam
animarum actu inibi habeant; parochus autem electus debet pro tempore absentiae
vicarium substitutum sibi sufficere ad normam can. 465, par. 4;
8.o Abbates
de regimine et unus e Superioribus cuiusque religionis clericalis qui in
dioecesi commorentur, designatus a Superiore provinciali, nisi domus provincialis
sit in dioecesi et Superior provincialis interesse ipse maluerit.
par. 2. Episcopus, si
opportunum iudicaverit, potest ad Synodum vocare alios quoque et etiam omnes
canonicos, parochos, Superiores religiosos, imo et singulos suae dioecesis
saeculares sacerdotes, iis tamen exceptis qui necessarii sunt ne in paroeciis
animarum cura desit; invitati autem ius suffragii in omnibus habent, perinde ac
ceteri, nisi Episcopus in invitatione aliud expresse caverit.
Can. 359. par. 1. Iis qui ad
Synodum venire debent, si legitimo impedimento detineantur, non licet mittere
procuratorem qui eorum nomine Synodo intersit; sed Episcopum de impedimento
certiorem faciant.
par. 2. Negligentes
Episcopus potest iustis poenis compellere et punire, nisi de religiosis
exemptis agatur qui parochi non sunt.
Can. 360. par. 1. Episcopus, si
id ipsi expedire videatur, opportuno ante Synodum tempore, unam vel plures e
clero civitatis et dioecesis commissiones nominet, seu coetus virorum qui res
in Synodo tractandas parent.
par. 2. Ante Synodi
sessiones Episcopus omnibus qui convocati sunt et convenerunt, decretorum
schema tradendum curet.
Can. 361. Propositae quaestiones
omnes, praesidente vel per se vel per alium Episcopo, liberae adstantium
disceptationi in sessionibus praeparatoriis subiiciantur.
Can. 362. Unicus est in Synodo
legislator Episcopus, ceteris votum tantum consultivum habentibus; unus ipse
subscribit synodalibus constitutionibus; qune, si in Synodo promulgentur, eo
ipso obligare incipiunt, nisi aliud expresse caveatur.
|