ART. III. De
examinatoribus synodalibus, et parochis
consultoribus.
Can. 385. par. 1. In quavis
dioecesi habeantur examinatores synodales et parochi consultores qui omnes in
Synodo constituantur, propositi ab Episcopo, a Synodo approbati.
par. 2. Tot eligantur
quot Episcopus prudenti suo iudicio necessarios iudicaverit, non tamen infra
quatuor, nec ultra duodecim.
Can. 386. par. 1. Examinatoribus
et parochis consultoribus medio tempore inter unam et aliam Synodum demortuis
vel alia ratione a munere cessantibus, alios pro-synodales Episcopus substituat
de consilio Capituli cathedralis.
par. 2. Quae regula
servetur quoque in examinatoribus et parochis consultoribus constituendis
quoties Synodus non habeatur.
Can. 387. par. 1. Examinatores
et parochi consultores, sive in Synodo sive extra Synodum constituti, post
decennium ab incepto munere vel etiam prius, adveniente nova Synodo, officio
cadunt; possunt tamen negotium iam coeptum ad exitum perducere et, servatis de
iure servandis, denuo constitui.
par. 2. Qui loco
examinatorum ac parochorum consultorum deficientium constituantur, in officio
persistunt dumtaxat quousque perstitissent ii quibus substituti fuerunt.
Can. 388. Removeri ab Episcopo
nequeunt, nisi ex gravi causa et de consilio Capituli cathedralis.
Can. 389. par. 1. Examinatores
synodales operam suam diligenter navent praesertim experimentis habendis ad
provisionem paroeciarum nec non processibus de quibus in can. 2147 seqq.
par. 2. Pro experimentis
vero habendis ad clericorum ordinationem et approbationem sacerdotum qui petunt
facultatem excipiendi sacramentales confessiones aut sacras conciones habendi,
et pro examinibus de quibus in can. 130, integrum est Episcopo vel examinatorum
synodalium vel aliorum opera uti.
Can. 390. Idem potest esse
examinator et parochus consultor, non autem in eadem causa.
|