ART. II. De
novitiorum institutione.
Can.
553. Novitiatus incipit susceptione habitus, vel alio modo in
constitutionibus praescripto.
Can.
554. § 1. Erigatur domus novitiatus ad normam constitutionum; si vero
agatur de religione iuris pontificii, ad eam erigendam necessaria est licentia
Sedis Apostolicae.
§ 2. Plures
in eadem provincia novitiatus domus, si religio in provincias divisa sit,
designari nequeunt, nisi gravi de causa et cum speciali apostolico indulto.
§ 3.
Superiores in novitiatus ac studiorum domo ne collocent, nisi religiosos qui
sint ad exemplum regularis observantiae studio.
Can.
555. § 1. Praeter alia quae in can. 543 ad novitiatus validitatem
enumerantur, novitiatus ut valeat, peragi debet:
1.o Post completum
decimum quintum saltem aetatis annum;
2.o Per
annum integrum et continuum;
3.o In domo
novitiatus.
§ 2. Si
longius tempus in constitutionibus pro novitiatu praescribatur, illud ad
validitatem professionis non requiritur, nisi in eisdem constitutionibus aliud
expresse dicatur.
Can.
556. § 1. Novitiatus interrumpitur, ita ut denuo incipiendus ac
perficiendus sit, si novitius, a Superiore dimissus, e domo exierit, aut domum
sine illius licentia non reversurus deseruerit, aut extra domum, etsi
reversurus, ultra triginta dies sive continuos sive non continuos permanserit
quacunque ex causa, etiam de Superiorum licentia.
§ 2. Si
novitius ultra quindecim, sed non ultra triginta dies etiam non continuos, de
Superiorum licentia vel vi coactus extra domus septa permanserit sub Superioris
obedientia, ad validitatem novitiatus necesse et satis est dies hoc modo
transactos supplere; si non ultra quindecim dies, supplementum potest a
Superioribus praescribi, sed non est ad validitatem necessarium.
§ 3.
Superiores licentiam manendi extra septa novitiatus, nisi iusta et gravi de
causa, ne impertiant.
§ 4. Si
novitius a Superioribus in aliam novitiatus domum eiusdem religionis
transferatur, novitiatus non interrumpitur.
Can.
557. Integer novitiatus peragatur in habitu quem constitutiones pro
novitiis praescribunt, nisi speciales locorum circumstantiae aliud exigant.
Can.
558. In religionibus in quibus duae sunt sodatium classes, novitiatus
pro altera classe peractus, pro altera non valet.
Can.
559. § 1. Novitiorum institutioni praeficiendus est Magister, qui sit
annos natus quinque saltem ac triginta, decem saltem ab annis a prima professione
professus, prudentia, caritate, pietate, religionis observantia conspicuus et,
si de clericali religione agatur, in sacerdotio constitutus.
§ 2. Si ob
novitiorum numerum vel aliam iustam causam expedire visum fuerit, Magistro
novitiorum adiungatur socius, eidem immediate subiectus in iis quae ad
novitiatus regimen spectant, annos natus saltem triginta, quinque saltem ab
annis a prima professione professus, cum ceteris dotibus necessariis et
opportunis.
§ 3.
Uterque ab omnibus officiis oneribusque vacare debet, quae novitiorum curam et
regimen impedire valeant.
Can.
560. Magister novitiorum eiusque socius eligantur ad normam
constitutionum, et si quod in his tempus ad durationem muneris praescriptum
sit, eo durante, ne removeantur sine iusta gravique causa; sed iidem rursus
eligi possunt.
Can.
561. § l. Uni Magistro ius est et officium consulendi novitiorum
institutioni, ad ipsumque unum novitiatus regimen spectat, ita ut nemini liceat
hisce se, quovis colore, immiscere, exceptis Superioribus quibus id a
constitutionibus permittitur ac Visitatoribus; ad disciplinam vero universae
domus quod attinet, Magister, perinde ac novitii, Superiori est obnoxius.
§ 2.
Novitius potestati Magistri ac Superiorum religionis subest eisque obedire
tenetur.
Can.
562. Gravi obligatione tenetur Magister novitiorum omnem adhibendi
diligentiam ut sui alumni in religiosa disciplina, secundum constitutiones, sedulo
exerceantur, ad normam can. 565.
Can.
563. Intra annum novitiatus Magister, ad normam constitutionum, de
agendi ratione singulorum alumnorum relationem Capitulo vel Superiori maiori
exhibeat.
Can.
564. § 1. Novitiatus ab ea parte domus, in qua degunt professi, sit,
quantum fieri potest, segregatus ita ut, sine speciali causa ac Superioris vel
Magistri licentia, novitii nullam habeant communicationem cum professis, neque
hi cum novitiis.
§ 2.
Conversis autem novitiis locus separatus assignetur.
Can.
565. § 1. Annus novitiatus debet sub disciplina Magistri hoc habere
propositum, ut informetur alumni animus studio regulae et constitutionum, piis
meditationibus assiduaque prece, iis perdiscendis quae ad vota et ad virtutes
pertinent, exercitationibus opportunis ad vitiorum semina radicitus
exstirpanda, ad compescendos animi motus, ad virtutes acquirendas.
§ 2.
Conversi praeterea diligenter in christiana doctrina instituantur, speciali
collatione ad eos habita semel saltem in hebdomada.
§ 3. Anno
novitiatus ne destinentur novitii concionibus habendis aut audiendis
confessionibus aut exterioribus religionis muniis, neve dedita opera studiis
vacent litterarum, scientiarum aut artium; conversi autem in ipsa religiosa
domo eatenus tantum fungi possunt officiis fratrum conversorum (non tamen uti
primarii officiales), quatenus ab exercitiis novitiatus pro ipsis constitutis
non praepediantur.
Can.
566. § 1. Circa sacerdotem a confessionibus in mulierum novitiatibus
serventur praescripta can. 520 -527.
§ 2. In
religionibus virorum, salvo praescripto can. 519 :
1.o Pro
novitiorum numero unus vel plures habeantur ordinarii confessarii, salvo
praescripto can. 891;
2.o
Confessarii ordinarii, si agatur de religione clericali, in ipsa novitiatus
domo commorentur; si de laicali, saltem frequenter ad domum novitiatus
accedant, novitiorum confessiones audituri;
3.o Praeter
confessarios ordinarios, designentur aliqui confessarii, quos novitii in
casibus particularibus adire libere possint, nec Magister aegre id se ferre
demonstret;
4.o Quater
saltem in anno detur novitiis confessarius extraordinarius, ad quem omnes
accedant saltem benedictionem recepturi.
Can.
567. § 1. Novitii privilegiis omnibus ac spiritualibus gratiis
religioni concessis gaudent; et si morte praeveniantur, ad eadem suffragia ius
habent, quae pro professis praescripta sunt.
§ 2. Ad
ordines, durante novitiatu, ne promoveantur.
Can.
568. In novitiatus decursu, si suis beneficiis vel bonis quovis modo
novitius renuntiaverit eademve obligaverit, renuntiatio vel obligatio non solum
illicita, sed ipso iure irrita est.
Can.
569. § l. Ante professionem votorum simplicium sive temporariorum
sive perpetuorum novitius debet, ad totum tempus quo simplicibus votis
adstringetur, bonorum suorum administrationem cedere cui maluerit et, nisi
constitutiones aliud ferant, de eorundem usu, et usufructu libere disponere.
§ 2. Ea
cessio ac dispositio, si praetermissa fuerit ob defectum bonorum et haec postea
supervenerint, aut si facta fuerit et postea alia bona quovis titulo
obvenerint, fiat aut iteretur secundum normas § 1 statutas, non obstante
simplici professione emissa.
§ 3.
Novitius in Congregatione religiosa ante professionem votorum temporariorum
testamentum de bonis praesentibus vel forte obventuris libere condat.
Can.
570. § 1. Nisi pro alimentis et habitu religioso in constitutionibus
vel expressa conventione aliquid in postulatu vel novitiatu ineundo solvendum
caveatur, nihil pro impensis postulatus vel novitiatus exigi potest.
§ 2. Quae
adspirans attulerit et usu consumpta non fuerint, si e religione, non emissa
professione, egrediatur, ei restituantur.
Can.
571. § 1. Novitius potest religionem libere deserere, aut a
Superioribus vel a Capitulo, secundum constitutiones, quavis iusta de causa
dimitti, quin Superior vel Capitulum teneantur dimissionis causam dimisso
patefacere.
§ 2. Exacto
novitiatu, si iudicetur idoneus, novitius ad professionem admittatur, secus
dimittatur; si dubium supersit sitne idoneus, potest a Superioribus maioribus
probationis tempus, non tamen ultra sex menses, prorogari.
§ 3. Votis
nuncupandis spiritualia exercitia novitius praemittat per octo saltem solidos
dies.
|