CAPUT IV.
De
religiosis dimissis qui vota parpetua nuncupnrunt.
Can.
669. § 1. Professus qui vota perpetua emisit, a religione dimissus,
votis religiosis manet adstrictus, salvis constitutionibus aut Sedis
Apostolicae indultis quae aliud ferant.
§ 2. Si
clericus est in minoribus ordinibus constitutus, eo ipso reducitur ad statum
laicalem.
Can.
670. Clericus in sacris qui aliquid delictum commisit de quo in can.
646, aut dimissus est ob delictum quod iure communi punitur infamia iuris vel
depositione vel degradatione, perpetuo prohibetur deferre habitum
ecclesiasticum.
Can.
671. Si vero dimittatur ob delicta minora iis de quibus in can. 670:
1.o Ipso
facto suspensus manet, donec a Sancta Sede absolutionem obtinuerit;
2.o Sacra
Congregatio, si id expedire iudicaverit, dimisso praecipiat ut, habitu cleri
saecularis indutus, commoretur in certa dioecesi, indicatis Ordinario causis ob
quas dimissus fuit;
3.o Si
dimissus praecepto de quo n. 2 non paruerit, religio ad nihil tenetur, et
dimissus eo ipso privatus est iure deferendi habitum ecclesiasticum;
4.o
Ordinarius dioecesis pro eius commoratione designatae, religiosum in domum
poenitentiae mittat, vel eum committat curae et vigilantiae pii ac prudentis
sacerdotis; et si religiosus non paruerit, servetur praescriptum n. 3;
5.o
Religio, per manus Ordinarii loci commorationis, caritativum subsidium dimisso
suppeditet pro necessariis ad vitae sustentationem, nisi ipse aliunde sibimet
providere valeat;
6.o Si
dimissus vitae rationem ecclesiastico viro dignam non agat, transacto anno aut
etiam prius, iudicio Ordinarii, privetur caritativo subsidio, eiiciatur e domo
poenitentiae eique auferatur ius deferendi habitum ecclesiasticum ab ipso
Ordinario, qui statim mittere curet opportunam relationem tum ad Sedem Apostolicam
tum ad religionem;
7.o Si vero
dimissus praedicto tempore tam laudabiliter se gesserit ut merito haberi possit
vere emendatus, Ordinarius eius preces apud Sanctam Sedem commendabit pro
absolutione a censura suspensionis, et, ea obtenta, eidem in sua dioecesi
permittat, adhibitis opportunis cautelis et limitationibus, Missae
celebrationem et etiam, pro suo arbitrio et prudentia, aliud sacrum
ministerium, unde honeste vivere queat; quo in casu religio caritativum
subsidium intermittere potest. Quod si agatur de diacono aut subdiacono, res ad
Sanctam Sedem deferatur.
Can.
672. § 1. Dimissus, votis in religione emissis non solutus, tenetur
ad claustra redire; et si argumenta plenae emendationis per triennium dederit,
religio tenetur eum recipere; quod si graves obstent rationes sive ex parte
religionis sive ex parte religiosi, res iudicio Sedis Apostolicae subiiciatur.
§ 2.
Quoties vero vota in religione emissa cessaverint, si dimissus Episcopum
benevolum receptorem invenerit, sub eius iurisdictione et speciali vigilantia
maneat, servato praescripto can. 642; secus res ad Sanctam Sedem deferatur.
|