LIBER
TERTIUS.
DE REBUS.
Can.
726. Res de quibus in hoc libro agitur quaeque totidem media sunt ad
Ecclesiae finem consequendum, aliae sunt spirituales, aliae temporales, aliae
mixtae.
Can.
727. § 1. Studiosa voluntas emendi vel vendendi pro pretio temporali
rem intrinsece spiritualem, ex. gr., Sacramenta, ecclesiasticam iurisdictionem,
consecrationem, indulgentias, etc., vel rem temporalem rei spirituali adnexam
ita ut res temporalis sine spirituali nullo modo esse possit, ex. gr.,
beneficium ecclesiasticum, etc., aut res spiritualis sit obiectum, etsi
partiale, contractus, ex. gr., consecratio in calicis consecrati venditione,
est simonia iuris divini.
§ 2. Dare
vero res temporales spirituali adnexas pro temporalibus spirituali adnexis, vel
res spirituales pro spiritualibus, vel etiam temporales pro temporalibus, si id
ob periculum irreverentiae erga res spirituales ab Ecclesia prohibeatur, est
simonia iuris ecclesiastici.
Can.
728. Cum de simonia agitur, emptio-venditio, permutatio, etc. , late
accipiendae sunt pro qualibet conventione, licet ad effectum non deducta, etiam
tacita, in qua scilicet animus simoniacus expresse non manifestetur, sed ex
circumstantiis colligatur.
Can.
729. Firmis poenis in simoniacos iure statutis, contractus ipse
simoniacus et, si simonia committatur circa beneficia, officia, dignitates,
subsequens provisio omni vi caret, licet simonia a tertia persona commissa
fuerit, etiam inscio proviso, dummodo hoc non fiat in fraudem eiusdem provisi
aut eo contradicente. Quare:
1.o Ante
quamlibet iudicis sententiam res simoniace data et accepta, si restitutionis
sit capax nec obstet reverentia rei spirituali debita, restitui debet, et
beneficium, officium, dignitas dimitti;
2.o
Simoniace provisus non facit fructus suos; quod si eos bona fide perceperit,
prudentiae iudicis vel Ordinarii permittitur fructus perceptos ex toto vel ex
parte eidem condonare.
Can.
730. Non habetur simonia, cum temporale datur non pro re spirituali,
sed eius occasione ex iusto titulo a sacris canonibus vel a legitima
consuetudine recognito; item cum datur res temporalis pro re temporali, quae
tanquam subiectum habeat adnexum aliquid spirituale, ex. gr., calix
consecratus, dummodo pretium non augeatur propter adnexam rem spiritualem.
|