CAPUT I.
De ministro
bapttsmi.
Can.
738. § 1. Minister ordinarius baptismi sollemnis est sacerdos; sed
eius collatio reservatur parocho vel alii sacerdoti de eiusdem parochi vel
Ordinarii loci licentia, quae in casu necessitatis legitime praesumitur.
§ 2. Etiam
peregrinus a parocho proprio in sua paroecia sollemniter baptizetur, si id
facile et sine mora fieri potest; secus peregrinum quilibet parochus in suo
territorio potest sollemniter baptizare.
Can.
739. In alieno territorio nemini licet, sine debita licentia,
baptismum sollemnem conferre ne sui quidem loci incolis.
Can.
740. Ubi paroeciae aut quasi-paroeciae nondum sunt constitutae,
statutorum peculiarium et receptarum consuetudinum ratio habenda est, ut
constet cuinam sacerdoti, praeter Ordinarium, in universo territorio vel in
eius parte ius insit baptizandi.
Can.
741. Extraordinarius baptismi sollemnis minister est diaconus; qui
tamen sua potestate ne utatur sine loci Ordinarii vel parochi licentia, iusta
de causa concedenda, quae, ubi necessitas urgeat, legitime praesumitur.
Can.
742. § 1. Baptismus non sollemnis, de quo in can. 759, § 1, potest a
quovis ministrari, servata debita materia, forma et intentione; quatenus vero
fieri potest, adhibeantur duo testes vel saltem unus quibus baptismi collatio
probari possit.
§ 2. Si
tamen adsit sacerdos, diacono praeferatur, diaconus subdiacono, clericus laico
et vir feminae, nisi pudoris gratia deceat feminam potius quam virum baptizare,
vel nisi femina noverit melius formam et modum baptizandi.
§ 3. Patri
aut matri suam prolem baptizare non licet, praeterquam in mortis periculo,
quando alius praesto non est, qui baptizet.
Can.
743. Curet parochus ut fideles, praesertim obstetrices, medici et
chirurgi, rectum baptizandi modum pro casu necessitatis probe ediscant.
Can.
744. Adultorum baptismus, ubi commode fieri possit, ad loci
Ordinarium deferatur, ut, si voluerit, ab eo vel ab eius delegato sollemnius
conferatur.
|