CAPUT II.
De baptismi
subiecto.
Can.
745. § 1. Subiectum capax baptismi est omnis et solus homo viator,
nondum baptizatus.
§ 2. Cum agitur
de baptismo:
1.o
Parvulorum seu infantium nomine veniunt, ad normam can. 88, § 3, qui nondum
rationis usum adepti sunt, eisdemque accensentur amentes ab infantia, in quavis
aetate constituti;
2.o Adulti
autem censentur, qui rationis usu fruuntur; idque satis est ut suo quisque
animi motu baptismum petat et ad illum admittatur.
Can.
746. § 1. Nemo in utero matris clausus baptizetur, donec probabilis
spes sit ut rite editus baptizari possit.
§ 2. Si
infans caput emiserit et periculum mortis immineat, baptizetur in capite; nec
postea, si vivus evaserit, est iterum sub conditione baptizandus.
§ 3. Si
aliud membrum emiserit, in illo, si periculum immineat, baptizetur sub
conditione; at tunc, si natus vixerit, est rursus sub conditione baptizandus.
§ 4. Si
mater praegnans mortua fuerit, fetus ab iis ad quos spectat extractus, si certo
vivat, baptizetur absolute; si dubie, sub conditione.
§ 5. Fetus,
in utero baptizatus, post ortum denuo sub conditione baptizari debet.
Can.
747. Curandum ut omnes fetus abortivi, quovis tempore editi, si certo
vivant, baptizentur absolute; si dubie, sub conditione.
Can.
748. Monstra et ostenta semper baptizentur saltem sub conditione; in
dubio autem unusne an plures sint homines, unus absolute baptizetur, ceteri sub
conditione.
Can.
749. Infantes expositi et inventi nisi, re diligenter investigata, de
eorum baptismo constet, sub conditione baptizentur.
Can.
750. § 1. Infans infidelium, etiam invitis parentibus, licite
baptizatur, cum in eo versatur vitae discrimine, ut prudenter praevideatur
moriturus, antequam usum rationis attingat.
§ 2. Extra
mortis periculum, dummodo catholicae eius educationi cautum sit, licite
baptizatur:
1.o Si
parentes vel tutores, aut saltem unus eorum, consentiant;
2.o Si
parentes, idest pater, mater, avus, avia, vel tutores desint, aut ius in eum
amiserint, vel illud exercere nullo pacto queant.
Can.
751. Circa baptismum infantium duorum haereticorum aut
schismaticorum, aut duorum catholicorum qui in apostasiam vel haeresim vel
schisma prolapsi sint, generatim serventur normae in superiore canone
constitutae.
Can.
752. § l. Adultus, nisi sciens et volens probeque instructus, ne
baptizetur; insuper admonendus ut de peccatis suis doleat.
§ 2. In
mortis autem periculo, si nequeat in praecipuis fidei mysteriis diligentius
instrui, satis est, ad baptismum conferendum, ut aliquo modo ostendat se eisdem
assentire serioque promittat se christianae religionis mandata servaturum.
§ 3. Quod
si baptismum ne petere quidem queat, sed vel antea vel in praesenti statu
manifestaverit aliquo probabili modo intentionem illum suscipiendi, baptizandus
est sub conditione; si deinde convaluerit et dubium de valore baptismi collati
permaneat, sub conditione baptismus rursus conferatur.
Can.
758. § l. Tam sacerdotem qui adultos baptizaturus est, quam ipsos
adultos qui sani sint, decet esse ieiunos.
§ 2. Nisi
graves urgentesque causae obsint, adultus baptizatus statim Missae sacrificio
assistat et sacram communionem percipiat.
Can.
754. § 1. Amentes et furiosi ne baptizentur, nisi tales a nativitate
vel ante adeptum rationis usum fuerint; et tunc baptizandi sunt ut infantes.
§ 2. Si
autem dilucida habeant intervalla, dum mentis compotes sunt, baptizentur, si
velint.
§ 3.
Baptizentur quoque, imminente periculo mortis, si, antequam insanirent,
suscipiendi baptismi desiderium ostenderint.
§ 4. Qui
lethargo aut phrenesi laborat, vigilans tantum et volens baptizetur; at si
periculum mortis impendeat, servetur praescriptum § 3.
|