CAPUT I.
De
coemeteriis.
Can.
1205. § 1. Cadavera fidelium sepelienda sunt in coemeterio quod,
secundum ritus in probatis liturgicis libris traditos, sit benedictum, sive
sollemni sive simplici benedictione ab iis data de quibus in can. 1155, 1156.
§ 2. In
ecclesiis cadavera ne sepeliantur, nisi agatur de cadaveribus Episcoporum
residentialium, Abbatum vel Praelatorum nullius in propria ecclesia
sepeliendis, vel Romani Pontificis, regalium personarum aut S. R. E.
Cardinalium.
Can.
1206. § 1. Ius est catholicae ecclesiae possidendi propria
coemeteria.
§ 2. Sicubi
hoc Ecclesiae ius violetur nec spes sit ut violatio reparetur, curent locorum
Ordinarii ut coemeteria, societatis civilis propria, benedicantur, si, qui in
eis condi solent, sint maiore ex parte catholici, aut saltem ut in eis
catholici spatium habeant, idque benedictum, sibi reservatum.
§ 3. Si ne
hoc quidem obtineri possit, toties quoties benedicantur, secundum ritus in
probatis liturgicis libris traditos, singuli tumuli.
Can.
1207. Quae de interdicto, violatione, reconciliatione ecclesiarum
canones praescribunt, etiam coemeteriis applicentur.
Can.
1208. § 1. Paroeciae suum quaeque coemeterium habeant, nisi unum
pluribus commune ab Ordinario loci sit legitime constitutum.
§ 2.
Religiosi exempti possunt habere coemeterium proprium, a communi coemeterio
distinctum.
§ 3. Etiam
aliis personis moralibus vel familiis privatis permitti potest ab Ordinario
loci peculiare sepulcrum, extra commune coemeterium positum, et ad instar
coemeterii benedictum.
Can.
1209. § 1. Tum in coemeteriis paroecialibus, ex licentia scripta
Ordinarii loci eiusve delegati, tum in coemeterio proprio alius personae moralis,
ex licentia scripta Superioris, fideles sibi suisque exstruere possunt sepulcra
particularia; quae, de consensu eiusdem Ordinarii aut Superioris, possunt
quoque alienare.
§ 2.
Sepulcra sacerdotum et clericorum, ubi fieri potest, a sepulcris laicorum separata
sint ac decentiore loco sita; praeterea, ubi id commodum fuerit, alia pro
sacerdotibus, alia pro inferioris ordinis Ecclesiae ministris parentur.
§ 3. Etiam
infantium corpuscula, quatenus commode fieri potest, speciales et separatos ab
aliis loculos et sepulturas habeant.
Can.
1210. Quodlibet coemeterium sit undique apte clausum et caute
custoditum.
Can.
1211. Caveant Ordinarii locorum, parochi ac Superiores, ad quos
spectat, ne in coemeteriis epitaphia, laudationes funebres ornatusque
monumentorum quidquam prae se ferant a catholica religione ac pietate absonum.
Can.
1212. Praeter coemeterium benedictum alius si haberi queat, sit locus
clausus item et custoditus ubi ii humentur quibus sepultura ecclesiastica non
conceditur.
Can.
1213. Nullum corpus sepeliatur, praesertim si mors repentina fuerit,
nisi post congruum temporis intervallum, quod satis sit ad omnem prorsus de
vero obitu dubitationem tollendam.
Can.
1214. § 1. Nullum cadaver perpetuae sepulturae ecclesiasticae ubivis
traditum exhumare licet, nisi de licentia Ordinarii.
§ 2.
Ordinarius licentiam nunquam concedat, si cadaver ab aliis corporibus certo
discerni nequeat.
|