PARS
TERTIA.
DE CULTU
DIVINO.
Can.
1255. § 1. Sanctissimae Trinitati, singulis eiusdem Personis, Christo
Domino, etiam sub speciebus sacramentalibus, debetur cultus latriae; Beatae
Mariae Virgini cultus hyperduliae; aliis cum Christo in caelo regnantibus
cultus duliae.
§ 2. Sacris
quoque reliquiis atque imaginibus veneratio et cultus debetur relativus
personae ad quam reliquiae imaginesque referuntur.
Can.
1256. Cultus, si deferatur nomine Ecclesiae a personis legitime ad
hoc deputatis et per actus ex Ecclesiae institutione Deo, Sanctis ac Beatis
tantum exhibendos, dicitur publicus; sin minus, privatus.
Can. 1257. Unius
Apostolicae Sedis est tum sacram ordinare liturgiam,tum liturgicos approbare
libros.
Can.1258.
§ 1. Haud licitum est fidelibus quovis modo active assistere seu partem habere
in sacris acatholicorum.
§ 2.
Tolerari potest praesentia passiva seu mere materialis, civilis officii vel
honoris causa, ob gravem rationem ab Episcopo in casu dubii probandam, in
acatholicorum funeribus, nuptiis similibusque sollemniis, dummodo perversionis
et scandali periculum absit.
Can.
1259. § 1. Orationes et pietatis exercitia ne permittantur in
ecclesiis vel oratoriis sine revisione et expressa Ordinarii loci licentia, qui
in casibus difficilioribus rem totam Sedi Apostolicae subiiciat.
§ 2. Loci
Ordinarius nequit novas litanias approbare publice recitandas.
Can.
1260. Ecclesiae ministri in cultu exercendo unice a Superioribus
ecclesiasticis dependere debent.
Can.
1261. § 1. Locorum Ordinarii advigilent ut sacrorum canonum
praescripta de divino cultu sedulo observentur, et praesertim ne in cultum
divinum sive publicum sive privatum aut in quotidianam fidelium vitam
superstitiosa ulla praxis inducatur, aut quidquam admittatur a fide alienum vel
ab ecclesiastica traditione absonum vel turpis quaestus speciem praeseferens.
§ 2. Si
loci Ordinarius leges pro suo territorio hac in re tulerit, etiam religiosi
omnes, exempti quoque, obligatione tenentur easdem servandi; et Ordinarius
potest eorundem ecclesias vel publica oratoria in hunc finem visitare.
Can.
1262. § 1. Optandum ut, congruenter antiquae disciplinae, mulieres in
ecclesia separatae sint a viris.
§ 2. Viri
in ecclesia vel extra ecclesiam, dum sacris ritibus assistunt, nudo capite
sint, nisi aliud ferant probati populorum mores aut peculiaria rerum adiuncta;
mulieres autem, capite cooperto et modeste vestitae, maxime cum ad mensam
Dominicam accedunt.
Can.
1263. § 1. Potest magistratibus, pro eorum dignitate et gradu, locus
in ecclesia esse distinctus, ad normam legum liturgicarum.
§ 2. Sine
expresso Ordinarii loci consensu nemo fidelis locum habeat in ecclesia sibi
suisque reservatum; Ordinarius autem consensum ne praebeat, nisi ceterorum
fidelium commoditati sit sufficienter consultum.
§ 3. Ea
semper factis in concessionibus inest tacita conditio, ut Ordinarius possit, ex
iusta causa, concessionem revocare, non obstante quolibet temporis decursu.
Can.
1264. § 1. Musicae in quibus sive organo aliisve instrumentis sive
cantu lascivum aut impurum aliquid misceatur, ab ecclesiis omnino arceantur; et
leges liturgicae circa musicam sacram serventur.
§ 2.
Religiosae mulieres, si eisdem liceat, ad normam suarum constitutionum vel
legum liturgicarum ac de venia Ordinarii loci, in propria ecclesia aut oratorio
publico canere, tali e loco canant, ubi a populo conspici nequeant.
|