TITULUS
XVI.
De cultu
Sanctorum, sacrarum imaginum,
et
reliquiarum.
Can.
1276. Bonum atque utile est Dei Servos, una cum Christo regnantes,
suppliciter invocare eorumque reliquias atque imagines venerari; sed prae
ceteris filiali devotione Beatissimam Virginem Mariam fideles universi
prosequantur.
Can.
1277. § 1. Cultu publico eos tantum Dei Servos venerari licet, qui
auctoritate Ecclesiae inter Sanctos vel Beatos relati sint.
§ 2. In
album Sanctorum canonice relatis cultus duliae debetur; Sancti coli possunt
ubique et quovis actu eius generis cultus; Beati vero non possunt, nisi loco et
modo quo Romanus Pontifex concesserit.
Can.
1278. Laudabiliter quoque, servatis servandis, Sancti nationum,
dioecesium, provinciarum, confraternitatum, familiarum religiosarum aliorumque
locorum et moralium personarum eliguntur et, accedente confirmatione Sedis
Apostolicae, constituuntur Patroni; Beati non item, sine peculiari eiusdem
Sedis Apostolicae indulto.
Can.
1279. § 1. Nemini liceat in ecclesiis, etiam exemptis, aliisve locis
sacris ullam insolitam ponere vel ponendam curare imaginem, nisi ab Ordinario loci
sit approbata.
§ 2.
Ordinarius autem sacras imagines publice ad fidelium venerationem exponendas ne
approbet, quae cum probato Ecclesiae usu non congruant.
§ 3.
Nunquam sinat Ordinarius in ecclesiis aliisve locis sacris exhiberi falsi
dogmatis imagines vel quae debitam decentiam et honestatem non praeseferant,
aut rudibus periculosi erroris occasionem praebeant.
§ 4. Si
imagines, publicae venerationi expositae, sollemniter benedicantur, haec
benedictio Ordinario reservatur, qui tamen potest eam cuilibet sacerdoti
committere.
Can.
1280. Imagines pretiosae, idest vetustate, arte, aut cultu
praestantes, in ecclesiis vel oratoriis publicis fidelium venerationi
expositae, si quando reparatione indigeant, nunquam restaurentur sine dato
scriptis consensu ab Ordinario; qui, antequam licentiam concedat, prudentes ac
peritos viros consulat.
Can.
1281. § 1. Insignes reliquiae aut imagines pretiosae itemque aliae
reliquiae aut imagines quae in aliqua ecclesia magna populi veneratione
honorentur, nequeunt valide alienari neque in aliam ecclesiam perpetuo
transferri sine Apostolicae Sedis permissu.
§ 2.
Insignes Sanctorum vel Beatorum reliquiae sunt corpus, caput, brachium,
antibrachium, cor, lingua, manus, crus aut illa pars corporis in qua passus est
martyr, dummodo sit integra et non parva.
Can.1282.
§ 1. Insignes Sanctorum vel Beatorum reliquiae nequeunt in aedibus vel
oratoriis privatis asservari, sine expressa Ordinarii loci licentia.
§ 2.
Reliquiae non insignes debito cum honore etiam in domibus privatis servari
pieque a fidelibus gestari possunt.
Can.
1283. § 1. Publico cultu eae solae reliquiae in ecclesiis, quanquam
exemptis, honorari possunt, quas genuinas esse constet authentico documento
alicuius S. R. E. Cardinalis, vel Ordinarii loci, vel alius viri ecclesiastici
cui facultas authenticandi indulto apostolico sit concessa.
§ 2.
Vicarius Generalis nequii, sine mandato speciali, reliquias authenticas
edicere.
Can.
1284. Locorum Ordinarii reliquiam, quam certo non esse authenticam
norint, a fidelium cultu prudenter amoveant.
Can.
1285. § 1. Sacrae reliquiae, quarum authenticitatis documenta ob
civiles perturbationes vel ob alium quemlibet casum interierint, publicae
venerationi ne exponantur, nisi praecedat iudicium Ordinarii loci, non autem
Vicarii Generalis sine mandato speciali.
§ 2.
Reliquiae tamen antiquae in ea veneratione qua hactenus fuerunt, sunt
retinendae, nisi in aliquo peculiari casu certis argumentis constet eas falsas
vel suppositicias esse.
Can.
1286. Locorum Ordinarii ne sinant, maxime in sacris concionibus,
libris, ephemeridibus vel commentariis fovendae pietati destinatis, ex meris
coniecturis, ex solis probabilibus argumentis vel praeiudicatis opinionibus,
praesertim verbis ludibrium aut despectum sapientibus, quaestiones agitari de
sacrarum reliquiarum authenticitate.
Can.
1287. § 1. Reliquiae, cum exponuntur, in thecis seu capsis clausae et
obsignatae sint oportet.
§ 2.
Reliquiae sanctissimae Crucis nunquam in eadem theca cum reliquiis Sanctorum
publicae venerationi exhibeantur, sed propriam thecam separatam habeant.
§ 3.
Beatorum reliquiae, sine peculiari indulto, in processionibus ne
circumferantur, neve in ecclesiis exponantur, nisi ubi eorum officium et Missa
celebretur ex Sedis Apostolicae concessione.
Can.
1288. Sanctissimae Crucis reliquiae, quas in cruce pectorali
Episcopus forte defert, ecclesiae cathedrali, ipso defuncto, cedunt, Episcopo
successori transmittendae; et si defunctus pluribus praefuerit dioecesibus,
ecclesiae cathedrali dioecesis, in cuius territorio supremum diem obiit aut, si
extra dioecesim mortuus est, ex qua ultimo discessit.
Can.
1289. § 1. Sacras reliquias vendere nefas est; adeoque Ordinarii
locorum, vicarii foranei, parochi aliive curam animarum habentes, sedulo
caveant ne sacrae reliquiae, praesertim sanctissimae Crucis, occasione maxime
hereditatum aut alienationis acervi bonorum, veneant, neve in acatholicorum
manus transeant.
§ 2.
Rectores ecclesiarum, ceterique ad quos spectat, sedulo invigilent ne sacrae
reliquiae ullo modo profanentur, neve hominum incuria pereant, vel minus
decenter custodiantur.
|