TITULUS
XXI.
De
Seminariis.
Can.
1352. Ecclesiae est ius proprium et exclusivum eos instituendi qui
ecclesiasticis ministeriis sese devovere cupiunt.
Can.
1353. Dent operam sacerdotes, praesertim parochi, ut pueros, qui
indicia praebeant ecclesiasticae vocationis, peculiaribus curis a saeculi
contagiis arceant, ad pietatem informent, primis litterarum studiis imbuant
divinaeque in eis vocationis germen foveant.
Can.
1354. § 1. Unaquaeque dioecesis in loco convenienti ab Episcopo
electo Seminarium seu collegium habeat in quo, pro modo facultatum et dioecesis
amplitudine, certus adolescentium numerus ad statum clericalem instituatur.
§ 2.
Curandum ut in maioribus praesertim dioecesibus bina constituantur Seminaria,
minus, scilicet, pro pueris litterarum scientia imbuendis, maius pro alumnis
philosophiae ac theologiae vacantibus.
§ 3. Si
constitui Seminarium dioecesanum nequeat, aut in constituto Seminario
conveniens institutio, praesertim in philosophicis ac theologicis disciplinis,
desideretur, Episcopus alumnos in alienum Seminarium mittat, nisi Seminarium
interdioecesanum vel regionale, auctoritate apostolica, constitutum fuerit.
Can.
1355. Pro constitutione Seminarii et alumnorum sustentatione, si
proprii reditus deficiant, Episcopus potest:
1.o
Parochos aliosve ecclesiarum etiam exemptarum rectores iubere ut statis
temporibus in ecclesia ad hunc finem stipem exquirant;
2.o
Tributum seu taxam in sua dioecesi imperare;
3.o Si haec
non sufficiant, attribuere Seminario aliqua beneficia simplicia.
Can.
1356. § 1. Tributo pro Seminario obnoxia sunt, quavis appellatione
remota, reprobata qualibet contraria consuetudine et abrogato quolibet
contrario privilegio, mensa episcopalis, omnia beneficia etiam regularia aut
iuris patronatus, paroeciae aut quasiparoeciae, quamvis alios reditus, praeter
fidelium oblationes, non habeant, domus hospitalis auctoritate ecclesiastica
erecta, sodalitates canonice erectae et fabricae ecclesiarum, si suos reditus
habeant, quaelibet religiosa domus, etsi exempta, nisi solis eleemosynis vivat
aut in ea collegium discentium vel docentium ad commune Ecclesiae bonum
promovendum actu habeatur.
§ 2. Hoc
tributum debet esse generale eiusdemque proportionis pro omnibus, maius vel
minus secundum Seminarii necessitatem, sed quinas quotannis centesimas partes
(5%) reditus vectigalis non excedens, minuendum prout reditus Seminarii
augentur.
§ 3.
Reditus tributo obnoxius is est qui, deductis oneribus et necessariis expensis,
supersit in anno; nec in eo reditu computari debent distributiones quotidianae,
vel, si omnes beneficii fructus distributionibus constent, tertia earundem
pars; nec fidelium oblationes, nec, si omnes paroeciae reditus coalescant
fidelium oblationibus, tertia earundem pars.
Can.
1357. § 1. Episcopi est omnia et singula quae ad rectam Seminarii
dioecesani administrationem regimen, profectum necessaria et opportuna
videantur, decernere, eaque ut fideliter observentur, curare, salvis
praescriptionibus a Sancta Sede pro casibus peculiaribus latis.
§ 2.
Potissimum studeat Episcopus frequenter Seminarium ipse per se visitare, in
institutionem quae alumnis traditur sive litterariam et scientificam sive
ecclesiasticam sedulo vigilare, et de alumnorum indole, pietate, vocatione ac
profectu pleniorem sibi comparare notitiam, maxime occasione sacrarum
ordinationum.
§ 3.
Unumquodque Seminarium suas leges habeat ab Episcopo approbatas, in quibus quid
agere, quid observare debeant, doceantur tum qui in eodem Seminario in spem
Ecclesiae instituuntur, tum qui in horum institutionem operam suam impendunt.
§ 4.
Seminarii interdioecesani vel regionalis regimen universum et administratio
regitur normis a Sancta Sede statutis.
Can.
1358. Curandum ut in quolibet Seminario adsint rector pro disciplina,
magistri pro instructione, oeconomus pro curanda re familiari, a rectore distinctus,
duo saltem confessarii ordinarii et director spiritus.
Can.
1359. § 1. Dioecesanis Seminariis bini constituantur coetus
deputatorum, alter pro disciplina, alter pro administratione bonorum
temporalium.
§ 2. Utrumque
deputatorum coetum constituunt bini sacerdotes, ab Episcopo, audito Capitulo,
electi; sed excluduntur Vicarius Generalis, familiares Episcopi, rector
Seminarii, oeconomus, et confessarii ordinarii.
§ 3. Munus
deputatorum per sexennium durat, nec electi sine gravi causa amoveantur; sed
rursus eligi poterunt.
§ 4.
Episcopus debet consilium deputatorum in negotiis maioris momenti petere.
Can.
1360. § 1. Firmo praescripto can. 891, ad munus rectoris, directoris
spiritus, confessariorum et magistrorum Seminarii eligantur sacerdotes non
doctrina tantum, sed etiam virtutibus ac prudentia praestantes, qui verbo et
exemplo alumnis prodesse possint.
§ 2.
Rectori Seminarii in propriis muneribus implendis obtemperare omnes debent.
Can.
1361. § 1. Praeter confessarios ordinarios alii confessarii
designentur ad quos libere alumni accedere possint.
§ 2. Si ii
confessarii extra Seminarium degant, et alumnus aliquem eorum acciri postulet,
illum rector arcessat, nullo modo petitionis rationem inquirens neque se aegre
id ferre demonstrans; si in Seminario habitent, ipsos alumnus libere adire
potest, salva Seminarii disciplina.
§ 3. Quando
agitur de alumno ad ordines admittendo vel e Seminario expellendo, nunquam
confessariorum votum exquiratur.
Can.
1362. Reditus legati pro clericis instituendis tribui possunt alumnis
in Seminarium sive maius sive minus rite receptis, licet nondum clericali
tonsura initiatis, nisi aliud in tabulis fundationis expresse caveatur.
Can.
1363. § 1. In Seminarium ab Ordinario ne admittantur, nisi filii
legitimi quorum indoles et voluntas spem afferant eos cum fructu ecclesiasticis
ministeriis perpetuo inservituros.
§ 2.
Antequam recipiantur, documenta exhibere debent de legitimitate natalium, de
susceptis baptismate et confirmatione ac de vita et moribus.
§ 3.
Dimissi ex aliis Seminariis vel ex aliqua religione ne admittantur, nisi prius
Episcopus etiam secreto a Superioribus aliisve notitias requisierit de causa
dimissionis, ac de moribus, indole et ingenio dimissorum, et certo compererit
nihil in eis esse quod sacerdotali statui minus conveniat; quas notitias,
veritati conformes, eorum conscientia graviter onerata, suppeditare Superiores
debent.
Can.
1364. In inferioribus Seminarii scholis:
1.o
Praecipuum locum obtineat religionis disciplina, quae, modo singulorum ingenio
et aetati accommodato, diligentissime explicetur;
2.o Linguas
praesertim latinam et patriam alumni accurate addiscant;
3.o Ea in
ceteris disciplinis institutio tradatur quae conveniat communi omnium culturae
et statui clericorum in regione ubi alumni sacrum ministerium exercere debent.
Can.
1365. § 1. In philosophiam rationalem cum affinibus disciplinis
alumni per integrum saltem biennium incumbant.
§ 2. Cursus
theologicus saltem integro quadriennio contineatur, et, praeter theologiam
dogmaticam et moralem, complecti praesertim debet studium sacrae Scripturae,
historiae ecclesiasticae, iuris canonici, liturgiae, sacrae eloquentiae et
cantus ecclesiastici.
§ 3.
Habeantur etiam lectiones de theologia pastorali, additis practicis
exercitationibus praesertim de ratione tradendi pueris aliisve catechismum,
audiendi confessiones, visitandi infirmos, assistendi moribundis.
Can.
1366. § 1. Ad magisterii munus in disciplinis philosophicis,
theologicis et iuridicis, ii, ceteris paribus, iudicio Episcopi et deputatorum
Seminarii, praeferantur, qui laurea doctorali potiti sint in Universitate
studiorum vel Facultate a Sancta Sede recognitis, aut, si agatur de religiosis,
qui simile testimonium a suis Superioribus maioribus habeant.
§ 2.
Philosophiae rationalis ac theologiae studia et alumnorum in his disciplinis
institutionem professores omnino pertractent ad Angelici Doctoris rationem,
doctrinam et principia, eaque sancte teneant.
§ 3.
Curandum ut saltem sacrae Scripturae, theologiae dogmaticae, theologiae moralis,
et historiae ecclesiasticae, totidem habeantur distincti magistri.
Can.
1367. Curent Episcopi ut alumni Seminarii:
1.o
Singulis diebus communiter matutinas et serotinas preces recitent, per aliquod
tempus mentali orationi vacent, sacrificio Missae intersint;
2.o Semel
saltem in hebdomada ad sacramentum poenitentiae accedant et frequenter, qua par
est pietate, Eucharistico pane se reficiant;
3.o
Dominicis et festis diebus, sacris Missarum et Vesperarum sollemnibus adsint,
altari inserviant sacrasque caeremonias exerceant, praesertim in ecclesia
cathedrali, si id, iudicio Episcopi, sine disciplinae et studiorum detrimento
fieri possit;
4.o
Singulis annis per aliquot dies continuos exercitiis spiritualibus vacent;
5.o Semel
saltem in hebdomada adsint instructioni de rebus spiritualibus quae pia
exhortatione claudatur.
Can.
1368. Exemptum a iurisdictione paroeciali Seminarium esto; et pro
omnibus qui in Seminario sunt, parochi officium, excepta materia matrimoniali
et firmo praescripto can. 891, obeat Seminarii rector eiusve delegatus, nisi in
quibusdam Seminariis fuerit aliter a Sede Apostolica constitutum.
Can.
1369. § 1. Seminarii rector et alii omnes moderatores sub eius
auctoritate curent ut alumni statuta ab Episcopo probata studiorumque rationem
adamussim servent ac spiritu vere ecclesiastico imbuantur.
§ 2.
Saepius eis verae et christianae urbanitatis leges tradant, eosque exemplo suo
ad illas colendas excitent; hortentur praeterea ut praecepta hygienica, vestium
et corporis munditiam et quandam in conversando comitatem cum modestia et
gravitate coniunctam, iugiter servent.
§ 3. Sedulo
vigilent ut magistri suo munere rite fungantur.
Can.
1370. Quoties alumni ob quamlibet causam extra Seminarium morentur,
servetur praescriptum can. 972, § 2.
Can.
1371. E Seminario dimittantur dyscoli, incorrigibiles, seditiosi, ii
qui ob mores atque indolem ad statum ecclesiasticum idonei non videantur;
itemque, qui in studiis adeo parum proficiant ut spes non affulgeat eos
sufficientem doctrinam fore assecuturos; praesertim vero statim dimittantur qui
forte contra bonos mores aut fidem deliquerint.
|