CAPUT IV.
De loco et
tempore iudicii.
Can.
1636. Quamvis Episcopus in quolibet suae dioecesis loco, qui non sit
exemptus, ius habeat erigendi tribunal, nihilominus penes suam sedem aulam
statuat, quae sit ordinarius iudiciorum locus: ibique Crucifixi imago emineat,
et adsit Evangeliorum liber.
Can.
1637. Iudex e territorio suo vi expulsus vel a iurisdictione ibi
exercenda impeditus, potest extra territorium iurisdictionem suam exercere et
sententiam ferre, certiore tamen hac de re facto loci Ordinario.
Can.1638.
par. 1. In unaquaque dioecesi Ordinarius publico decreto dies et horas definiri
curet, pro loci ac temporum adiunctis opportunas, quibus tribunal adiri
regulariter possit, et ab eo iustitiae administratio exigi.
par. 2.
Iusta tamen de causa, et quoties periculum sit in mora, fas est fidelibus
quovis tempore iudicis ministerium in sui iuris vel boni publici tutelam
invocare.
Can.
1639. par. 1. Dies festi de praecepto, et ultimi tres dies hebdomadae
sanctae feriati habeantur; et in iis citationes intimare audientias habere,
partes et testes excutere, probationes assumere, decreta et sententias ferre,
denuntiare et exsequi vetitum est, nisi necessitas, christiana caritas, aut
bonum publicum aliud postulent.
par. 2.
Iudicis autem est in singulis casibus statuere et denuntiare, an et quae acta
supra dictis diebus expleri debeant.
|