CAPUT VI.
De
actionibus seu remediis possessoriis.
Can.
1693. Qui ad possessionem alicuius rei adipiscendam, vel ad alicuius
iuris exercitium obtinendum munitur titulo legitimo, petere potest, ut in rei
possessionem vel iuris exercitium immittatur.
Can.
1694. Non solum possessio, sed etiam simplex detentio praestat, ad
normam canonum qui sequuntur, actionem vel exceptionem possessoriam.
Can.1695.
par. 1. Qui annum integrum in possessione rei vel in quasi-possessione iuris
manserit, si molestiam patiatur quominus suam possessionem vel
quasi-possessionem retineat, habet actionem retinendae possessionis.
par. 2.
Haec actio non admittitur nisi intra annum ab illata molestia adversus
molestiae auctorem ut a molestiis desistat.
Can.
1696. par. 1. Etiam qui vi, clam vel precario possidet, actione
retinendae possessionis uti potest adversus quemlibet deturbatorem:
non autem contra personam a qua ipse rem vi vel clam surripuit aut precario
accepit.
par. 2. In
causis quae ad bonum publicum spectant, iustitiae promotori ius est opponendi
vitium possessionis adversus eum qui vi, clam vel precario possidet.
Can.
1697. par. 1. Si inter duos controversia oriatur uter eorum
possideat, ille in possessione praeferendus est qui intra annum frequentiores
et potiores possessionis actus exercuit.
par. 2. In
dubio iudex possessionem pro indiviso utrique parti attribuat.
par. 3. Si
rei vel iuris indoles aut contentionum et rixarum periculum non patiatur ut
litigantibus pro indiviso possessio interim attribuatur, iudex rem apud
sequestrem deponi, aut iuris quasi-possessionem suspendi iubeat usque ad
iudicii petitorii exitum.
Can.
1698. par. 1. Qui vi aut clam quoquo modo a possessione rei vel
quasi-possessione iuris deiectus est, adversus quemlibet spolii auctorem vel
rei detentorem habet actionem recuperandae possessionis vel de
spolio et spolii exceptionem.
par. 2.
Haec actio non admittitur praeterlapso anno postquam spolium passus rei
notitiam habuit; exceptio, contra, perpetua est.
Can.
1699. par. 1. Spoliatus adversus spoliantem excipiens et probans
spolium, non tenetur respondere, nisi prius fuerit in suam possessionem
restitutus.
par. 2. Spoliatus
ut in possessionem restituatur, nil aliud probare debet, nisi spoliationem
ipsam.
par. 3. Sed si in
restitutione rei vel exercitii iuris aliquod occurrat periculum (ex. gr.,
saevitiarum, cum vir contra uxorem postulat restitutionem coniugalis
consortii), iudex, ad instantiam partis vel promotoris iustitiae, pro diversis
personarum causarumve adiunctis decernat aut restitutionem suspendi, aut rem
vel personam apud sequestrem custodiri, donec causa petitorio iudicio definiatur.
Can.
1700. Iudicia possessoria absolvenda sunt, citata dumtaxat adversa
parte in iudiciis retinendae vel recuperandae; citatis vero omnibus iis quorum
interest, in iudiciis adipiscendae.
|