TITULUS X.

De probationibus.

Can. 1747. Non indigent probatione:

1.o Facta notoria, ad normam can. 2197, nn. 2, 3;

2.o Quae ab ipsa lege praesumuntur;

3.o Facta ab uno ex contendentibus asserta et ab altero admissa, nisi a iure vel a iudice probatio nihilominus exigatur.

Can. 1748. par. 1. Onus probandi incumbit ei qui asserit.

par. 2. Actore non probante, reus absolvitur.

Can. 1749. Probationes quae ad moras iudicio nectendas postulari videntur, ceu examen testis longe dissiti, aut cuius domicilium nescitur, vel cognitio documenti quod cito haberi non potest, iudex ne admittat, nisi hae probationes necessariae videantur quia ceterae deficiant aut satis non sint.