ART. IV.
De testium examine.
Can. 1770. par. 1. Testes sunt examini subiiciendi in ipsa tribunalis
sede.
par. 2.Ab hac generali
regula excipiuntur:
1.o S. R. E. Cardinales,
Episcopi et personae illustres quae suae civitatis iure eximuntur ab
obligatione comparendi coram iudice testificandi causa: ii omnes eligere ipsi
possunt locum ubi testificentur, de quo iudicem certiorem facere debent;
2.o Qui morbo aliove
corporis vel animi impedimento aut conditione vitae, uti moniales, tribunalis
sedem adire nequeunt; ii domi audiendi sunt;
3.o Qui extra dioecesim
degentes, in dioecesim reverti et ad tribunalis sedem accedere sine gravi
incommodo nequeunt; ii audiendi sunt a tribunali loci in quo commorantur ad normam
can. 1570, par. 2, secundum interrogationes et instructiones a causae iudice
transmissas;
4.o Qui in dioecesi
quidem commorantur, sed in locis ita dissitis a tribunalis sede, ut sine
gravibus impensis neque ipsi iudicem adire, neque a iudice adiri possint. Hoc
in casu iudex debet propiorem aliquem sacerdotem dignum et idoneum deputare, ut
cum assistentia alicuius, qui actuarii munere fungatur, examen horum testium
perficiat, transmissis pariter eidem interrogationibus faciendis, datisque
opportunis instructionibus.
Can.
1771. Examini testium partes assistere nequeunt, nisi iudex eas
admittendas censuerit.
Can.
1772. par. 1. Testes
seorsum singuli examinandi sunt.
par. 2. Prudenti tamen
iudicis arbitrio relinquitur post edita testimonia testes inter se aut cum
parte conferre, seu, vulgo, confrontare.
par. 3. Id autem
fieri poterit si haec omnia simul concurrant, scilicet:
1.o Si testes inter se
aut cum parte in re gravi et causae substantiam attingente dissentiant;
2.o Si nulla alia
facilior ad veritatem detegendam suppetat via;
3.o Si scandali vel
dissidiorum periculum non sit ex collatione pertimescendum.
Can.
1773. par. 1. Examen fit a
iudice, vel ab eius delegato aut auditore, cui assistat oportet notarius.
par. 2. In examine
interrogationes non ab alio quam a iudice vel ab eo qui iudicis locum tenet,
testibus deferendae sunt. Quapropter si partes, vel promotor iustitiae, vel
defensor vinculi examini intersint et novas interrogationes testi faciendas
habeant, has non testi, sed iudici vel eius locum tenenti proponere debent, ut
eas ipse deferat.
Can.
1774. Testis primo interrogari debet non modo de generalibus personae
adiunctis, hoc est, de nomine, cognomine, origine, aetate, religione,
conditione, domicilio, sed etiam quae ipsi cum partibus in causa sit
necessitudo; deinde deferendae sunt interrogationes quae causam ipsam
respiciunt et sciscitandum unde et quomodo ea quae asserit, habeat cognita.
Can.
1775. Interrogationes breves sunto, non plura simul complectentes,
non captiosae, non subdolae, non suggerentes responsionem, remotae a cuiusvis
offensione et pertinentes ad causam quae agitur.
Can.
1776. par. 1. Interrogationes
non sunt cum testibus antea communicandae.
par. 2. Attamen si ea quae testificanda sunt ita a memoria
sint remota, ut nisi prius recolantur, certo affirmari nequeant, poterit iudex
nonnulla testem praemonere, si id sine periculo fieri rosse censeat.
Can.
1777. Testes
oretenus testimonium dicant et scriptum ne legant, nisi de calculo et
rationibus agatur; tunc enim adnotationes, quas secum attulerunt, poterunt
consulere.
Can.
1778. Responsio ex continenti redigenda est scripto ab actuario non
solum quod attinet ad substantiam, sed etiam ad ipsa editi testimonii verba,
nisi iudex, attenta causae exiguitate, satis habeat unam depositionis
substantiam referri.
Can.
1779. Actuarius in actis mentionem faciat de praestito, remisso aut
recusato iureiurando, de partium aliorumque praesentia, de interrogationibus ex
officio additis et generatim de omnibus memoria dignis quae forte acciderint,
cum testes excutiebantur.
Can.
1780. par. 1. Testi,
antequam ab auditorio discedat, debent legi quae actuarius de iis quae ipse viva
voce testatus est, scripto redegit, data eidem testi facultate addendi,
supprimendi, corrigendi, variandi.
par. 2. Denique
actui subscribere debent testis, iudex et notarius.
Can.
1781. Testes, quamvis iam excussi, poterunt, parte postulante aut ex
officio, antequam acta seu testificationes publici iuris fiant, denuo ad examen
vocari, si iudex id necessarium vel utile ducat, dummodo tamen omnis
collusionis vel corruptelae absit periculum.
|