TITULUS
XII.
De
processus publicatione, de conclusione in causa
et de
causae discussione.
Can.
1858. Ante causae
discussionem et sententiam omnes probationes quae sunt in actis et quae adhuc
secretae permanserunt, sunt publicandae.
Can.
1859. Concessa partibus earumque advocatis facultate acta
processualia inspiciendi petendique eorum exemplar, intelligitur facta
publicatio processus.
Can.
1860. par. 1. Expletis omnubus quae ad probationes producendas
pertinent, ad conclusionem in causa deveniendum est.
par. 2.
Haec conclusio habetur quoties aut partes a iudice interrogatae declarent se
nihil aliud deducendum habere, aut utile proponendis probationibus tempus a
iudice praestitutum elapsum sit, aut iudex declaret se satis instructam causam
habere.
par. 3. De peracta
conclusione in causa, quocunque modo ea acciderit, iudex decretum ferat.
Can.
1861. par. 1. Post conclusionem in causa novae probationes
inhibentur, nisi agatur de causis quae nunquam transeunt in rem iudicatam aut
de documentis nunc primum repertis, aut de testibus qui antea ob legitimum
impedimentum tempore utili induci non potuerunt.
par. 2. Si
novas probationes admittendas censeat, id decernat iudex, audita altera parte,
cui congruum tempus concedat ut novas probationes cognoscere et se defendere
possit; aliter iudicium nullius est momenti.
Can.
1862. par. 1. Facta
conclusione in causa, iudex, pro suo prudenti arbitrio, partibus congruum
temporis spatium praestituat ad defensiones suas seu allegationes sive per se
sive per advocatum exhibendas.
par. 2. Hic terminus
prorogari a iudice potest instante una parte, audita altera; vel etiam
coarctari, utraque consentiente.
Can.
1863. par. 1. Defensio
in scriptis est conficienda, et regulariter tot exemplaribus conscribenda quot
sunt iudices, ut singula singulis iudicibus possint exemplaria distribui.
par. 2. Sed etiam
promotori iustitiae et defensori vinculi, si iudicio intersint, debet exemplar
tradi; praeterea partes inter se exemplaria commutare debent.
par. 3.
Tribunalis praeses, quoties pro suo prudenti arbitrio necessarium censeat, et
sine nimio partium gravamine fieri animadvertat, mandare potest ut defensio
typis imprimatur una cum documentis principalibus in fasciculo coniungendis,
qui actorum et documentorum summarium continet.
par. 4. Quo in casu
iubeat ne quidquam imprimatur, nisi prius exhibito manuscripto et venia illud
publicandi obtenta; praeterea sedulo caveat de secreto, si quod sit in causa
servandum.
Can.
1864. Iudicis et in
tribunali collegiali praesidis est moderari, pro sua prudentia, nimiam
defensionum extensionem, nisi de hoc peculiari tribunalis lege sit cautum.
Can.
1865. par. 1. Communicatis
vicissim inter partes defensionum scripturis, utrique parti responsiones
exhibere liceat, intra breve tempus a iudice praestitutum, et servatis regulis
et cautelis de quibus in can. 1863, 1864.
par. 2. Hoc ius partibus
semel tantum esto, nisi iudici gravi ex causa iterum videatur concedendum; tunc
autem concessio, uni parti facta, alteri quoque data censeatur.
Can.1866.
par. 1. Informationes, uti vocant, orales, quibus
videlicet advocati iudicem de adiunctis iuris et facti causam respicientibus
instruere satagunt, prohibentur.
par. 2. Admittitur tamen
moderata disputatio coram iudice pro tribunali sedente ad aliquid illustrandum,
si, alterutra vel utraque parte postulante, iudex eam utilem censeat atque
admittat.
par. 3. Ad disputationem
obtinendam partes exhibere debent in scriptis quaestionum capita cum altera
parte discutienda, paucis verbis expressa; iudicis autem est ea cum partibus
hinc inde communicare, ac diem et horam disputationi assignare et disputationem
ipsam moderari.
par. 4.
Disputationi assistat unus ex notariis tribunalis ad hoc ut, si iudex
praecipiat aut pars postulet et iudex consentiat, possit de disceptatis,
confessis aut conclusis, scripto ad tramitem iuris ex continenti referre.
Can.1867.
In causis contentiosis, si
partes parare sibi tempore utili defensionem negligant, aut se remittant
iudicis scientiae et conscientiae, iudex, si ex actis et probatis rem habeat
plane perspectam, poterit statim sententiam pronuntiare.
|