CAPUT IV.
De instructione
processus criminalis et de rei constitutione.
Can.
1954. Si correptio iudicialis vel insufficiens sit ad reparationem
scandali et restitutionem iustitiae vel adhiberi nequeat quia reus delictum
denegat, vel inutiliter adhibita fuerit, Episcopus, aut officialis, de eius
speciali mandato, praecipiat ut acta inquisitionis tradantur promotori
iustitiae.
Can.
1955. Promotor statim
conficiat accusationis libellum eumque exhibeat iudici secundum normas in
Sectione Prima statutas.
Can.
1956. In delictis
gravioribus, si Ordinarius censeat cum fidelium offensione imputatum ministrare
sacris aut officio aliquo spirituali ecclesiastico vel pio fungi aut ad sacram
Synaxim publice accedere, potest, audito promotore iustitiae, eum a sacro
ministerio, ab illorum officiorum exercitio, vel etiam a publica sacrae Synaxis
participatione prohibere ad normam can. 2222, par. 2.
Can.
1957. Pariter si iudex censeat accusatum posse testibus timorem
incutere aut eos subornare, aut alio modo iustitiae cursum impedire, potest,
audito promotore iustitiae, decreto suo mandare, ut ille ad tempus deserat
oppidum vel paroeciam quandam, vel etiam ut secedat in praefinitum locum ibique
sub peculiari vigilantia maneat.
Can.1958.
Decreta de quibus in can. 1956, 1957 ferri nequeunt, nisi reo citato et
comparente vel contumaci, sive post primam eius auditionem seu constitutum,
sive postea in decursu processus; et contra eadem non datur iuris remedium.
Can.
1959. In reliquis serventur
regulae in Sectione Prima huius Libri traditae et in inflictione poenarum
sanctiones in Libro Quinto statutae.
|