TITULUS
XXI.
De causis contra
sacram ordinationem.
Can.1993.
par. 1. In causis quibus impugnantur obligationes ex sacra ordinatione
contractae vel ipsa sacrae ordinationis validitas, libellus mitti debet ad
Sacram Congregationem de disciplina Sacramentorum vel, si ordinatio impugnetur
ob defectum substantialem sacri ritus, ad Sacram Congregationem S. Officii; et
Sacra Congregatio definit utrum causa iudiciario ordine an disciplinae tramite
sit pertractanda.
par. 2. Si
primum, Sacra Congregatio causam remittit ad tribunal dioecesis quae clerico
propria fuit tempore sacrae ordinationis, vel, si sacra ordinatio impugnetur ob
defectum substantialem sacri ritus, ad tribunal dioecesis in qua ordinatio
peracta fuit; pro gradibus vero appellationis standum praescripto can.
1594-1601.
par. 3. Si alterum,
ipsamet Sacra Congregatio quaestionem dirimit, praevio processu informativo
peracto a tribunali Curiae competentis.
Can.
1994. par. 1. Validitatem sacrae ordinationis accusare valet clericus
peraeque ac Ordinarius cui clericus subsit vel in cuius dioecesi ordinatus sit.
par. 2.
Solus clericus, qui existimet se ex sacra ordinatione obligationes ordini
adnexas non contraxisse, potest declarationem nullitatis onerum petere.
Can.
1995. Ea omnia, quae tum in
Sectione Prima huius Partis, tum in peculiari titulo de processu in causis
matrimonialibus sunt dicta, servari etiam debent, congrua congruis referendo,
in causis contra sacram ordinationem.
Can.
1996. Defensor vinculi sacrae ordinationis iisdem gaudet iuribus
iisdemque tenetur officiis quibus defensor vinculi matrimonialis.
Can.
1997. Quamvis actio instituta fuerit non super ipsamet sacrae
ordinationis nullitate, sed super obligationibus tantum ex ipsa sacra ordinatione
exsurgentibus, nihilominus clericus est ad cautelam ab exercitio ordinum
prohibendus.
Can.
1998. par. 1. Ut
clericus liber sit ab obligationibus quae a vinculo ordinationis manant,
requiruntur duae sententiae conformes.
par. 2. Quod ad
appellationem attinet, in his causis serventur praescripta can. 1986-1989 de
causis matrimonialibus.
|