CAPUT I.
De Actore et
Postulatore.
Can.
2003. par. 1. Quivis fidelis vel legitimus Christifidelium coetus ius
habet petendi ut causa apud tribunal competens instruatur.
par. 2. Si
petitio a legitima et competenti Ecclesiae auctoritate admissa fuerit, eo ipso
petenti ius est causam legitime promovendi et ad exitum perducendi.
par. 3.
Loci Ordinarius potest sive ex officio sive ad instantiam causam
beatificationis instruere.
Can.
2004. par. 1. Actor potest
agere vel per se vel per procuratorem ad hoc legitime constitutum; mulieres
nonnisi per procuratorem.
par. 2. Qui apud
tribunal competens causam pertractat dicitur postulator.
par. 3.
Postulator, sive proprio sive alieno nomine agat, debet esse sacerdos vel
saecularis vel religiosus, in Urbe fixam habens sedem.
Can.
2005. Singuli pro singulis causis postulatores admittuntur: nec alii
quam causae postulatori competit ius substituendi sibi per legitimum mandatum
alios qui vice-postulatores dieuntur.
Can. 2006. par. 1. Tum
postulator tum vice-postulatores, si ex alius mandato causam agant, antequam ad
munus suum exercendum admittantur, debent mandatum tribunali exhibere.
par. 2. Mandatum postulatoris exactum sit ad normam
can. 1659 neque censeatur legitimum nisi cum fuerit a Sacra Congregatione
admissum et in eiusdem actis inscriptum; mandatum vero vice-postulatorum debet
recognosci et admitti a tribunali in quo munus suum exercent.
Can. 2007. Ad
postulatoris officium pertinet:
1. Agere causam apud iudices competentes;
2. Necessarios sumptus facere; sed pecunia a fidelibus
ad causae expensas collecta administrari debet ad normam instructionum Sedis
Apostolicae;
3. Nomina testium et documenta tribunali exhibere;
4. Conficere et exhibere promotori fidei articulos,
super quibus testes in processibus debeant interrogari.
Can. 2008. Mandatum
postulatoris, si postulator nomine alius agat, finem habet iisdem de causis
quibus ad normam iuris mandatum aliorum procuratorum exstinguitur.
|