CAPUT II.
De Cardinali Relatore, Promotoribus fidei
et Sub-promotoribus.
Can. 2009. par. 1.
In causis, quae agitantur apud Sacram Congregationem, relatorem seu ponentem
agat unus e Patribus Cardinalibus eidem Congregationi adscriptis, a Romano
Pontifice designatus.
par. 2. Eius officium est causae sibi demandatae
peculiare studium impendere et in plenaria seu ordinaria congregatione ea omnia
referre, quae sive in favorem causae sive contra eam facere videntur.
Can. 2010. par. 1.
Ad ius tuendum in quolibet processu partem habere debet promotor fidei, qui
semper citari debet ad normam can.1587.
par. 2. Fidei promotor apud Sacram Congregationem
dicitur Promotor generalis fidei, et Assessor Sacrae Congregationis qui eidem
assistit, dicitur Sub-promotor generalis fidei.
Can. 2011. par. 1.
Promotor fidei, extra Sacram Congregationem, constitui potest vel ad omnes
causas vel ad aliquam causam particularem.
par. 2. Promotor fidei generalis et Sub-promotor
generalis a Romano Pontifice eliguntur; promotor fidei apud Ordinariorum
tribunal, si quidem agatur de processu apostolico, nominatur a Promotore
generali et tunc nomen sub-promotoris habet; secus nominetur ab Ordinario ante
edictum de quo in can. 2043.
Can. 2012. par. 1.
Promotoris fidei est concinnare interrogatoria sobria, mere historica, quae non
eo spectent ut certam quandam responsionem ab interrogato eliciant, quaeque
apta sint ad veritatem eruendam etiam super articulis a postulatore propositis,
eaque iudicibus exhibere sub secreti obligatione.
par. 2. Est praeterea eiusdem promotoris instare ut
testes ex officio citentur et opportunas promovere exceptiones; sed iudex
potest testes, etiam promotore fidei non instante aut renuente, ipso tamen
monito, ex officio arcessere.
|