TITULUS
XXIII.
De probationibus in his processibus adhibendis.
CAPUT I.
De probationibus generatim.
Can. 2019. In his
causis probationes debent esse omnino plenae; nec aliae sunt admittendae, nisi
quae ex testibus et ex documentis eruantur.
Can. 2020. par. 1.
Ad probandum nunquam Servo Dei cultum fuisse praestitum, quatuor saltem testes
sunt necessarii.
par. 2. Ad probandam famam virtutum, martyrii ac
miraculorum, octo saltem testes requiruntur, qui singulares esse possunt
singularitate, ut aiunt, adminiculativa; praeterea duo saltem testes ex officio
vocandi sunt.
par. 3. Ad probandas virtutes vel martyrium,
requiruntur testes de visu et contestes: historica monumenta adminiculum tantum
praestare possunt.
par. 4. Si habeantur in processu apostolico testes ex
auditu a videntibus et in informativo testes de visu, possunt ii omnes coniungi
in linea probationis.
par. 5. Si vero adsint in informativo testes de visu
et in apostolico testes tantummodo ex auditu auditus, hi habent vim adminiculi,
magis vel minus gravis pro prudenti iudicum aestimatione; et tunc tantum ad
ulteriora, idest ad miraculorum disceptationem, procedi potest, cum ex horum
omnium testium coniunctione talis habeatur probatio quae viro prudenti de re
gravi iudicaturo fidem factura sit et auctoritatem.
par. 6. In causis tamen antiquis per viam non cultus
procedentibus, in quibus deficiunt oculati testes vel ex auditu a videntibus,
et in causis procedentibus per viam casus excepti, virtutes et martyrium
probari poterunt per testes ex auditu atque ex publica fama, quae annulatam,
uti aiunt, traditionem ex auditu constituat, et per documenta coaeva vel
monumenta uti authentica recognita.
par. 7. Denique miracula semper probanda sunt per
testes de visu et contestes.
Can. 2021. Cultus
immemorabilis probatur per autentica monumenta, quae constitutioni Urbaniane,
an. 1634 promulgatae, centum annorum spatio antecedant vel illo saeculo
perdurante sint edita, dummodo facta referant quae saltem centum ante annos
contigerint una cum populi traditione nunquam interrupta.
Can. 2022.
Longissimi temporis cultus a Sede Apostolica permissus per documenta coaeva
probatur.
|