TITULUS
XXX.
De modo
procedendi contra clericos non residentes.
Can.
2168. par. 1. Parochum, canonicum aliumve clericum, qui residentiae
legem, qua ratione beneficii tenetur, negligat, Ordinarius moneat, et interim,
si agatur de parocho, eiusdem impensis provideat ne salus animarum detrimentum
patiatur.
par. 2. In
monitione Ordinarius recolat poenas quas incurrunt clerici non residentes
itemque praescriptum can.188, n. 8, et clerico significet ut intra congruum
tempus ab eodem Ordinario definiendum residentiam instauret.
Can.
2169. Si intra praestitutum terminum clericus nec residentiam
instauret nec absentiae causas afferat, Ordinarius, servato praescripto can.
2149, declaret paroeciam aliudve beneficium vacare.
Can.
2170. Si clericus residentiam instauret, Ordinarius, non modo debet,
si absentia illegitima fuerit, ei infligere privationem fructuum pro tempore
absentiae de qua in can.2381, sed potest etiam, si casus ferat, pro gravitate
culpae eum congrue punire.
Can.
2171. Si clericus residentiam non instauret, sed absentiae causas
afferat, Ordinarius, accitis duobus examinatoribus et institutis, si opus
fuerit, opportunis investigationibus, videre debet num causae sint legitimae.
Can.
2172. Si, auditis examinatoribus, Ordinarius censeat adductas causas
non esse legitimas, rursus clerico praefigat terminum intra quem redire debet,
salva semper privatione fructuum pro tempore absentiae.
Can.
2173. Si parochus amovibilis intra praescriptum tempus non redierit,
Ordinarius statim procedere potest ad paroeciae privationem; si redierit,
Ordinarius det ei praeceptum ne rursus discedat sine scripta sua licentia sub
poena privationis paroeciae ipso facto incurrenda.
Can.
2174. par. 1. Si clericus, qui beneficium inamovibile obtinet,
residentiam non instauret, sed novas alleget deductiones, Ordinarius eas cum
eisdem examinatoribus ad examen revocet ad normam can. 2171.
par. 2. Si
nec ipsae legitimae habitae fuerint, posthabitis quibusvis aliis deductionibus,
Ordinarius clerico praecipiat ut intra tempus praescriptum vel iterum
praescribendum redeat sub poena privationis beneficii ipso facto incurrenda.
par. 3. Si
non redeat, Ordinarius eum beneficio privatum declaret; si redeat, Ordinarius
idem det praeceptum de quo in can. 2173.
Can.
2175. Neutro in casu Ordinarius beneficium vacare declaret, nisi
postquam, perpensis una cum examinatoribus discessus rationibus quas clericus
forte allegaverit, eiusdem Ordinarii licentiam in scriptis ab eodem clerico
peti potuisse constiterit.
|