ART. II.
De interdicto.
Can. 2268. par. 1.
Interdictum est censura qua fideles, in communione Ecclesiae permanentes,
prohibentur sacris quae in canonibus, qui sequuntur, enumerantur.
par. 2.
Prohibitio fit vel directe per interdictum personale, cum personis ipsis usus
eorum bonorum interdicitur; vel indirecte per interdictum locale, cum certis in
locis eorundem dispensatio vel perceptio vetatur.
Can.
2269. par. 1. Generale interdictum tam locale in territorium
dioecesis, reipublicae, quam personale in populum dioecesis, reipublicae, ferri
tantum potest a Sede Apostolica vel de eius mandato; interdictum vero generale
in paroeciam vel paroeciae populum, et particulare sive locale sive personale,
etiam Episcopus ferre potest.
par. 2.
Interdictum personale sequitur personas ubique; locale non urget extra locum
interdictum, sed in loco interdicto omnes etiam exteri aut exempti, excluso
speciali privilegio, illud servare debent.
Can.
2270. par. 1. Interdictum locale sive generale sive particulare non
vetat morientibus Sacramenta et Sacramentalia, servatis servandis, ministrare,
sed prohibet in loco quodlibet divinum officium vel sacrum ritum, salvis
exceptionibus de quibus in par. 2 huius canonis et in can. 2271, 2272.
par. 2. In
die Nativitatis Domini, Paschatis, Pentecostes, sanctissimi Corporis Christi et
Beatae Mariae Virginis in caelum assumptae interdictum locale suspenditur, et
prohibetur tantum collatio ordinum et sollemnis nuptiarum benedictio.
Can.
2271, Si interdictum fuerit locale generale et interdicti decreto
aliud non caveatur expresse:
1.
Permittitur clericis, dummodo non sint ipsi personaliter interdicti, omnia
divina officia et sacros ritus in quacunque ecclesia aut oratorio privatim
obire, ianuis clausis, voce submissa et campanis non pulsatis;
2. In
ecclesia vero cathedrali ecclesiis paroecialibus vel in ecclesia quae unica sit
in oppido, in iisque solis, permittuntur unius Missae celebratio, asservatio
sanctissimi Sacramenti, administratio baptismatis, Eucharistiae, poenitentiae,
assistentia matrimoniis, exclusa benedictione nuptiali, mortuorum exsequiae,
vetita tamen quavis sollemnitate, benedictio aquae baptismalis et sacrorum
oleorum, praedicatio verbi Dei. In his tamen sacris functionibus prohibetur
cantus et pompa in sacra supellectili et sonitus campanarum, organorum,
aliorumve instrumentorum musicalium; sacrum autem Viaticum ad infirmos privatim
deferatur.
Can.
2272. par. 1. In interdicto locali particulari, si interdictum fuerit
altare vel sacellum alicuius ecclesiae, nullum sacrum officium seu sacer ritus
in eisdem celebretur.
par. 2. Si
interdictum fuerit coemeterium, fidelium quidem cadavera sepeliri ibidem
possunt, sed sine ullo ecclesiastico ritu.
par. 3. Si
latum fuerit in certam ecclesiam vel oratorium:
1. Si
ecclesia fuerit capitularis nec interdictum sit Capitulum, valet praescriptum
can. 2271, n. 1, nisi interdicti decretum praecipiat Missam conventualem
celebrari et horas canonicas recitari in alia ecclesia aut oratorio;
2. Si
fuerit paroecialis, servetur praescriptum cit. can. 2271, n. 2, nisi interdicti
decretum aliam ecclesiam pro interdicti tempore eidem substituat.
Can.
2273. Interdicta civitate, interdicta quoque manent loca accessoria
etiam exempta et ipsa ecclesia cathedralis; interdicta ecclesia, interdicta
sunt sacella contigua, non vero coemeterium; interdicto sacello, non est
interdicta integra ecclesia nec, interdicto coemeterio, interdicta est ecclesia
ipsi contigua, sed interdicta sunt omnia oratoria in coemeterio erecta.
Can.
2274. par. 1. Si communitas seu collegium delictum perpetraverit,
interdictum ferri potest vel in singulas personas delinquentes, vel in
communitatem, uti talem, vel in personas delinquentes et in communitatem.
par. 2. Si
primum, servetur praescriptum can. 2275.
par. 3. Si
alterum, communitas seu collegium nequit ius ullum spirituale exercere quod ei
competat.
par. 4. Si
tertium, effectus cumulantur.
Can.
2275. Personaliter interdicti:
1. Nequeunt
divina officia celebrare eisve, excepta praedicatione verbi Dei, assistere;
passive assistentes non est necesse ut expellantur; sed ab assistentia activa,
quae aliquam secumferat participationem in divinis officiis celebrandis,
repellantur interdicti post latam sententiam condemnatoriam vel declaratoriam,
aut alioquin notorie interdicti;
2.
Prohibentur Sacramenta et Sacramentalia ministrare, conficere et recipere, ad
normam can. 2260 par. 1, 2261;
3.
Praescripto can. 2265 etiam ipsi adstringuntur;
4. Carent
sepultura ecclesiastica ad normam can. 1240, par. 1, n. 2.
Can.
2276. Qui interdicto locali vel interdicto in communitatem seu
collegium subest, quin eidem causam dederit, nec alia censura prohibeatur, potest,
si sit rite dispositus, Sacramenta recipere, ad normam canonum praecedentium,
sine absolutione ab interdicto aliave satisfactione.
Can.
2277. Interdictum ab ingressu ecclesiae secumfert prohibitionem ne
quis in ecclesia divina officia celebret vel eisdem assistat aut ecclesiasticam
sepulturam habeat; si autem assistat, non est necesse ut expellatur, nec, si
sepeliatur, oportet ut cadaver amoveatur.
|