CAPUT
V.
De Legatis Romani
Pontificis.
Can. 265. Romano Pontifici ius
est, a civili patestate independens, in quamlibet mundi partem Legatos cum vel
sine ecclesiastica iurisdictione mittendi.
Can. 266. Dicitur Legatus a
latere Cardinalis qui a Summo Pontifice tanquam alter ego cum hoc
titulo mittitur, et tantum potest, quantum ei a Summo Pontifice demandatum est.
Can. 267. par. l. Legati qui
mittuntur cum titulo Nuntii aut Internuntii:
1.o Fovent,
secundum normas a Sancta Sede receptas, relationes inter Sedem Apostolicam et
civilia Gubernia apud quae legatione stabili funguntur;
2.o In
territorio sibi assignato advigilare debent in Ecclesiarum statum et Romanum
Pontificem de eodem certiorem reddere;
3.o Praeter
has duas ordinarias potestates, alias plerumque facultates obtinent quae tamen
sunt omnes delegatae.
par. 2. Qui vero
mittuntur cum titulo Delegati Apostolici unam habent ordinariam
potestatem de qua in par. 1, n. 2, praeter alixs facultates delegatas ipsis a
Sancta Sede commissas.
Can. 268. par. 1. Legatorum
munus cum omnibus facultatibus eisdem commissis non exspirat vacante Sede
Apostolica, nisi aliud in litteris pontificiis fuerit statutum.
par. 2. Cessat auteni,
expleto mandato, revocatione eisdem intimata, renuntiatione a Romano Pontifice
acceptata.
Can. 269. par. 1. Legati
Ordinariis locorum liberum suae iurisdictionis exercitium relinquant.
par. 2. Licet forte
charactere episcopali careant, praecedunt tamen omnibus Ordinariis qui non sint
cardinalitia dignitate insigniti.
par. 3. Si charactere
episcopali sint aucti, possunt sine Ordinariorum licentia in omnibus eorum
ecclesiis, excepta cathedrali, populo benedicere et officia divina etiam in
pontificalibus, adhibito qumque throno et baldachino, peragere.
Can. 270. Episcopis qui, ratione
sedis, titulo Legati Apostolici decorantur, nullum exinde competit speciale
ius.
|