CAPUT
VII.
De Conciliis plenariis
et provincialibus.
Can. 281. Ordinarii plurium
provinciarum ecclesiasticarum in Concilium plenarium convenire possunt, petita
tamen venia a Romano Pontifice, qui suum Legatum designat ad Concilium
convocandum eique praesidendum.
Can. 282. par. l. Concilio
plenario assistere debent cum suffragio deliberativo, praeter Legatum
Apostolicum, Metropolitae, Episcopi residentiales, qui, sui loco, mittere
possunt Coadiutorem vel Auxiliarem Apostolici dioecesium Administratores,
Abbates vel Praelati nullius, Vicarii Apostolici, Praefecti Apostolici, Vicarii
Capitulares.
par. 2. Etiam Episcopi
titulares, in territorio degentes, si a Legato Pontificio, secundum receptas
instructiones, ad Concilium vocentur, adesse debent habentque suffragium
deliberativum, nisi in convocatione aliud expresse caveatur.
par. 3. Alii ex utroque
clero viri, forte ad Concilium invitati, suffragia non gaudent nisi consultivo.
Can. 283. In singulis provinciis
ecclesiasticis celebretur provinciale Concilium vicesimo saltem quoque anno.
Can. 284. Metropolita, eoque
legitime impedito vel sede archiepiscopali vacante, Suffraganeus antiquior
promotione ad ecclesiam suffraganeam:
1.o Locum ad
celebrandum Concilium intra provinciae territorium, auditis omnibus qui
assistere debent eum suffragio deliberativo, eligit; cessantibustamen iustis
impedimentis, metropolitana ecclesia ne negligatur;
2.o Concilium
convocat eique praeest.
Can. 285. Episcopi qui nulli
Metropolitae subiiciuntur, Abbates vel Praelati nullius, et Archiepiscopi
Suffraganeis carentes, aliquem viciniorem Metropolitam, nisi forte iam
elegerint, semel pro semper, praevia Sedis Apostolicae approbatione, eligant,
cuius Concilio provinciali cum aliis intersint, et quae ibi ordinata fuerint,
observent et observanda curent.
Can. 286. par. 1. Praeter
Episcopos, Abbates vel Praelatos nullius et Archiepiscopos de quibus in
can. 285, ad Concilium provinciale vocandi sunt et convenire debent cum voto
deliberativo Suffraganei omnes aliique de quibus in can. 282, par. 1.
par. 2. Episcopi
titulares qui in provincia degunt, possunt a praeside, cum consensu maioris
partis illorum qui cum voto deliberativo intersunt, convocari, et si
convocentur, votum habent deliberativum, nisi aliud in convocatione caveatur.
par. 3. Capitula
cathedralia aut consultores dioecesani cuiusvis dioecesis cuius Ordinarius ad
normam par. 1 vocari debet, invitentur ad Concilium et invitati mittant duos ex
capitularibus aut consultoribus collegialiter designatos, qui tamen obtinent
votum tantum consultivum.
par. 4. Maiores quoque
religionum clericalium exemptarum ac Congregationum monasticarum Superiores,
qui in provincia resideant, invitandi sunt, debentque invitati adesse aut
impedimentum, quo detinentur, Concilio notum facere; sed his, quemadmodum aliis
ex utroque clero viris ad Concilium forte vocatis, votum est dumtaxat
consultivum.
Can. 287. par. 1. Qui Concilio
plenario aut provinciali interesse debent cum voto deliberativo, si iusto
impedimento detineantur, mittant procuratorem et impedimentum probent.
par. 2. Procurator, si
fuerit unus ex Patribus quibus est votum deliberativum, duplici voto non
gaudet; si non fuerit, habet votum dumtaxat consultivum.
Can. 288. In Concilio sive
plenario sive provinciali praeses, habito, si de provinciali agatur, Patrum
consensu, determinat ordinem servandum in quaestionibus examinandis et ipsum
Concilium aperit, transfert, prorogat, absolvit.
Can. 289. Concilio plenario vel
provinciali inchoato, nemini eorum qui interesse debent, licet discedere, nisi
iustam ob causam a Legato Pontificio vel a Concilii provincialis Patribus probatam.
Can. 290. Patres in Concilio
plenario vel provinciali congregati studiose inquirant ac decernant quae ad
fidei incrementum, ad moderandos mores, ad corrigendos abusus, ad controversias
componendas, ad unam eandemque disciplinam servandam vel inducendam, opportuna
fore pro suo cuiusque territorio videantur.
Can. 291. par. 1. Absoluto
Concilio plenario aut provinciali, praeses acta et decreta omnia ad Sanctam
Sedem transmittat, nec eadem antea promulgentur, quam a Sacra Congregatione
Concilii expensa et recognita fuerint; ipsimet autem Concilii Patres designent
et modum promulgationis decretorum et tempus quo decreta promulgata obligare
incipiant.
par. 2. Decreta Concilii
plenarii et provincialis promulgata obligant in suo cuiusque territorio
universo, nec Ordinarii locorum ab iisdem dispensare possunt, nisi in casibus
particularibus et iusta de causa.
Can. 292. par. 1. Nisi aliter
pro peculiaribus locis a Sede Apostolica provisum fuerit, Metropolita, eoque
deficiente, antiquior e Suffraganeis ad normam can. 284, curet ut Ordinarii
locorum, saltem quinto quoque anno, stato tempore apud Metropolitam aliumve
Episcopum comprovincialem conveniant, ut, collatis consiliis, videant quaenam
in dioecesibus agenda sint ut bonum religionis promoveatur, eaque praeparent de
quibus in futuro Concilio provinciali erit agendum.
par. 2. Etiam Episcopi
aliique de quibus in can. 285, una cum aliis Ordinariis convocari et convenire
debent.
par. 3. Iidem Ordinarii
congregati sedem proximi conventus designent.
|