CAPUT
IX.
De
Administratoribus Apostolicis.
Can.
312. Dioecesis canonice erectae regimen, sive plena, sive vacante
sede, aliquando Summus Pontifex ob graves et speciales causas Administratori
Apostolico vel in perpetuum vel ad tempus committit.
Can. 313. par. 1. Quilibet
Administrator Apostolicus, si datus fuerit dioecesi, sede plena, canonicam
administrationis possessionem init, ostendens litteras suae nominationis tum
Episcopo, si sit mentis consiliique compos et in dioecesi versetur, tum etiam
Capitulo, ad normam can. 334, par. 3.
par. 2. Si sedes fuerit
vacans, vel si Episcopus non sit mentis consiliique compos, aut in dioecesi non
moretur, Administrator Apostolicus possesionem sumit ad instar Episcopi
secundum cit. can. 334, par. 3.
Can. 314. Iura, officia ac
privilegia Administratoris Apostolici desumantur ex litteris suae deputationis,
vel, nisi in eisdem aliud caveatur expresse, ex praescripto canonam qui
sequuntur.
Can. 315. par. 1. Administrator
Apostolicus permanenter constitutus iisdem iuribus et honoribus fruitur,
iisdemque obligationibus tenetur, ac Episcopus residentialis.
par. 2. Si ad tempus
datus sit:
1.o Eadem
iura ac officia habet, ac Vicarius Capitularis; sed, sede plena, potest
dioecesim visitare ad tramitem iuris; nec tenetur obligatione applicandae
Missae pro populo, quae Episcopum gravat;
2.o Ad
honorifica privilegia quod attinet, valeat praescriptum can. 308; sed Episcopo
qui, ad aliam sedem translatus, prioris retinet administrationem, in hac quoque
omnia Episcoporum residentialium honorifica privilegia competunt.
Can. 316. par. 1. Si
Administrator Apostolicus dioecesi, sede plena, praeficiatur, iurisdictio
Episcopi eiusque Vicarii Generalis suspenditur.
par. 2. Quanquam autem
Administrator Apostoticus Episcopi auctoritati non subest, non debet tamen se
immiscere causis Episcopum ipsum spectantibus, neque in Vicarium eius Generalem
iudicium seu processum instruere aut animadvertere ob acta praeteritae
administrationis.
Can. 317. Si impedita fuerit
iurisdictio Administratoris Apostolici aut si idem Administrator defecerit,
Sedes Apostolica statim moneatur; et interim, si dioecesis vacet aut Episcopus
non sit sui compos, valent praescripta can. 429 seqq.; secus Episcopus
dioecesim regit, nisi Sedes Apostolica aliud praestituerit.
Can. 318. par. 1. Administratoris
Apostolici iurisdictio Romani Pontificis aut Episcopi obitu non cessat.
par. 2. Cessat vero cum
Episcopus dioecesis vacantis possessionem legitime ceperit ad normam can. 334,
par. 3.
|