4

Cum autem predicta incontinenti ad aures prefati reverendi domini episcopi Vercellarum devenissent, ipse tamquam bonus pastor cogitans se posse statim eos superare et lupos a suo grege depellere, tum quia non habebant victualia, tum quia erant in nivibus altissimis collocati, statim misit illuc maximas gentes de terris suis et aliunde causa capiendi et destruendi pestiferos antedictos. Cumque ipsi sic essent obsessi in monte premisso, videntes se quasi mortuos, iverunt impetuose cum armis et lapidibus in christianos, quo venerant contra ipsos ad debellandum eos; ibique multos occiderunt et multos ceperunt, quos redemptionem facere compulerunt et sic multa victualia et alia necessaria pro huiusmodi redemptionibus habuerunt. Carnes vero tota quadragesima comedebant semperque attenti erant, ut possent personas et bona fidelium rapere et predari. Super ipso autem monte fortalitium magnum et domos multas fecerunt et fodierunt quemdam fontem, qui erat in medio montis longe a fortalitio predicto unum milliare vel circa et ipsum ordinaverunt ad modum unius putei et ipsum cum lapidibus magnis cooperuerunt et fecerunt iter sub terra a cacumine montis predicti usque ad dictum fontem, et ipsum iter etiam cooperuerunt, ne possent videri et capi a fidelibus. Et a nemini expugnari poterant nec aliquem hominem timebant, dummodo tamen haberent victualia.