Chap., N.

 1   I, 3 |    conscientiam, qua hodie magis homines fruuntur, tempus iam ipsis
 2   I, 5 |   christifideles et ceteri mundi homines tenerentur, apte responderet5.~
 3  II, 11|         Verumtamen Ecclesia, dum homines commonet de observandis
 4  II, 12|          Putamus nostrae aetatis homines aptissimos esse ad perspiciendum,
 5  II, 13|                              13. Homines enim merito animadvertunt,
 6  II, 17|                        17. Probi homines satius etiam sibi persuaderi
 7  II, 17|  infirmitatem, atque intellegat, homines - ac praesertim iuvenes,
 8  II, 17|  reputaverint? Ita sane fiat, ut homines, cum divinae legi insitas
 9  II, 18|       verum civilem cultum inter homines instaurandum; ac praeterea
10  II, 18|       generosoque amore prosequi homines, quos inde ab hoc terrestri
11 III, 19| sollicitudines exprimerent, nisi homines, antea ad Dei legem de coniugio
12 III, 19|    premuntur. Ecclesia enim erga homines non aliter ac Divinus Redemptor
13 III, 24|    consistat.29 Ita quidem docti homines, ii praesertim qui catholico
14 III, 31|          omnes, bonae voluntatis homines, ad grande profecto opus