Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  III   |           literas commissionis, et adversarius eius eandem causam postmodum
 2       1,      VI,  XVI   |    sententia promulgata, eius fuit adversarius restitutus. Ipse vero R.
 3       1,      VI,  XVI   |         hac suspensione praedictus adversarius eius de medio est sublatus.
 4       1,      IX,  VI    |         spoliatus, utpote quem non adversarius, sed iudex potius spoliaverat.
 5       1,      IX,  VI    |            sententiae fuerat, nisi adversarius eam ostenderet irritandam,
 6       1,      IX,  XIII  |           auditorem. Sed quum eius adversarius non accesserit, per duos
 7       1,    XXIX,  XII   |        contingeret, assignares, R. adversarius eius alias ad te, frater
 8       1,    XXIX,  XXXIV |   deferendum. Insuper, quum, sicut adversarius fuit in iure confessus,
 9       1, XXXVIII,  VI    |      quaestionem, et literae, quas adversarius eius obtinuerat ab apostolica
10       1, XXXVIII,  XIII  |           si revocationem iudex et adversarius ignoraverunt. H. d. secundum
11       1,      XL,  VII   |     Gregorius IX.~ ~Super eo, quod adversarius vester se conquerebatur
12       2,       I,  I     |    Centurensi episcopo, quem, quum adversarius ipsius eum petisset ad concilium
13       2,      VI,  IV    |           qui eidem vicecomiti est adversarius principalis, utpote qui
14       2,    XIII,  V     |         violenter eiectum esse, et adversarius dicit, eum non fuisse canonice
15       2,    XIII,  VI    |          possessionem intrasse, et adversarius ei crimen obiicit, ut eum
16       2,     XIV,  III   |           del. I. 29.) Ceterum, si adversarius suus legitime citatus ad
17       2,      XV,  IV    |  intellectus.~ ~Gregorius IX.~ ~Si adversarius tuus post citationis edictum,
18       2,     XIX,  V     |     dixerunt, quod eo tempore, quo adversarius allegabat idem instrumentum
19       2,      XX,  II    |         Ecce admonendus est semper adversarius, ut ad audiendos testes
20       2,      XX,  XVI   |      gestum post appellationem, et adversarius probat quod ante, praefertur
21       2,      XX,  XXX   |           quasdam peteret aperiri, adversarius autem in alia causa eas
22       2,      XX,  XXXV  |        attestationibus, admittitur adversarius ad probandum contrarium,
23       2,    XXII,  XIV   |            indeterminate loquatur, adversarius tuus tenetur ostendere debitum,
24       2,   XXVII,  XVI   |           subdiaconus supradictus, adversarius se ad hoc non teneri respondit,
25       2,  XXVIII,  VII   |          proponit, eo tacito, quod adversarius eius ad audientiam Romani
26       2,  XXVIII,  XXV   |            cautione recepta, licet adversarius vel excommunicator, ne absolvatur,
27       2,  XXVIII,  XXV   |            appellatur, si maluerit adversarius, vel coram iudice, cui causam
28       2,  XXVIII,  XLII  |              Non tenetur iudex vel adversarius deferre appellationi, cui
29       2,  XXVIII,  XLII  |          appellationi illius, quem adversarius de exspoliatione post appellationem
30       2,  XXVIII,  LI    |         esse non poterat, quum iam adversarius factus esset, et ideo, quum
31       2,     XXX,  III   | retractando sententiam impetravit; adversarius autem ipsum caute praeveniens,
32       3,     VII,  VII   |          et quia in eisdem literis adversarius vel accusator seu etiam
33       3,   XXIII,  IV    |     indebite sit soluta, nisi eius adversarius solutionem inficians exinde
34       3, XXXVIII,  XXVIII|           diffiteri, qui videlicet adversarius, ad Senonensem curiam appellasset,
35       3, XXXVIII,  XXVIII|    nihilominus causam, sicut etiam adversarius fatebatur, post appellationem
36       3, XXXVIII,  XXVIII|    spoliatum. Ad illud autem, quod adversarius proponebat, post appellationem
37       5,   XXXIX,  XLVIII|       excommunicatum absolvere, et adversarius appellat, ne absolvatur.~ ~