Liber, Titulus, Caput
1 1, III, XXII | aliis articulis inordinate plurimum cognoverant, propter quod
2 1, V, II | acceptum, et fraternitatem tuam plurimum commendamus, quod ad promotionem
3 1, VI, XXVIII| tuae sollicitudinis studium plurimum in Domino commendamus. Verum
4 1, VI, XXVIII| et nos de discretione tua plurimum confidamus, in isto et aliis
5 1, VI, LIII | parte decani, quod alii plurimum deliquissent eligendo personam
6 1, IX, X | quod tamen grave nobis plurimum esse noveris et molestum.
7 1, XXXVIII, IV | inspiceret diligenter, admirans plurimum, quod supradicti presbyteri
8 1, XL, I | reservata erat ad vitam, grave plurimum tulit, sed tamen postmodum
9 2, II, XII | Super eo autem admiramur plurimum, et movemur, quod, quum
10 2, XIII, IX | et confirmatione nostra plurimum confidentes, ecclesiam ipsam,
11 2, XIX, IX | quia utrique parti erat plurimum onerosum, testes producere
12 2, XX, XXIX | igitur fraternitatem tuam plurimum [in Domino] commendantes,
13 2, XXIV, VII | detestabile et horrendum plurimum, et utriusque testamenti
14 2, XXVII, XIII | instrumento donationis non sit plurimum innitendum, nec confirmationibus,
15 3, IV, XV | moliuntur. Unde, quum tibi plurimum expediat aliquos canonicorum
16 3, VIII, VI | Episcopus Lausanensis videns eum plurimum utilem et necessarium ecclesiae
17 3, XII, UN | proventus ipsius tibi erant plurimum necessarii, literis tamen
18 3, XXII, III | pertulisse, et antiquum debitum plurimum augmentatum. Ideoque, quia
19 3, XXVII, III | adminiculantes assertionem abbatis plurimum adiuvabant. Quia vero pars
20 3, XXX, I | magistrorum inolitam, quod qui plurimum, quadragesimam partem dabant
21 3, XXX, XXXIII| qui de mortificato semine plurimum fructum affert, nimis avare
22 3, XXXIV, III | frequentes infirmitates, quae plurimum vitae religiosae districtionem
23 3, XXXV, III | causis forensibus occupatis, plurimum in commissis, domibus et
24 3, XLI, X | venerabiIi servaretur, dolemus plurimum et tristamur, quod in plerisque
25 3, XLVIII, VI | populi habitantes oratoriis plurimum egere videntur, ne praetextu
26 5, III, XXI | pervenisse, unde, si verum est, plurimum admiramur et adversus vos
27 5, III, XXXII | nobis literas intimasti, te plurimum dubitare super quadam epistola
28 5, V, V | ecclesiae generalis, dolemus plurimum et tristamur, quod, quum
29 5, VI, XVI | tali praetextu Christianis plurimum sunt infesti. Si quis autem
30 5, XII, VI | sapiens et discretus et in his plurimum exercitatus exsistas, plenius
31 5, XII, XVII | precibus acquiescere, irati plurimum et commoti, nocte quadam
32 5, XX, II | exsecutioni mandare, tuam plurimum prudentiam commendamus,
33 5, XXXI, I | unde, si verum est, miramur plurimum, et adversus vos de iure
34 5, XXXIII, XV | in aliis eis iniuriosi plurimum exsistentes. Quumque causam,
35 5, XXXVI, VIII | discordias incurrerant, plurimum aggravati, statutum [per
36 5, XXXIX, XXVI | his ipsis observari debeat plurimum agnovisti, sedis apostolicae
|