Liber, Titulus, Caput
1 1, II, XII | a tempore ultimi statuti inveneritis vacasse in ecclesia memorata,
2 1, III, XII | appellationem ipsius O. inveneritis attentata, praescriptam
3 1, IV, II | si quos contradictores inveneritis aut rebelles, auctoritate
4 1, VI, XXX | episcopi utilem et necessariam inveneritis ad regimen ecclesiae Tholosanae,
5 1, IX, II | inquisita, si praefatum P. Gau. inveneritis de consensu maioris et sanioris
6 1, IX, XIII | revocantes in irritum, quicquid inveneritis post appellationem ad nos
7 1, XI, XIV | cognita veritate, si rem inveneritis ita esse, praedictum episcopum
8 1, XXIX, XVI | subtiliter inquiratis, et, si inveneritis, quod praefatus B. dictam
9 1, XXXVIII, VI | sine pravitate qualibet inveneritis esse factas, et possibilitas
10 1, XLI, VIII | quatenus, si praemissa inveneritis veritate subnixa, vel venditionem
11 1, XLIII, XI | ipsius legati sententiam inveneritis esse factum, in irritum
12 2, I, XIX | appellationem huiusmodi inveneritis attentatum, in causa ipsa
13 2, VIII, I | revocato in irritum, si quid inveneritis post appellationem huiusmodi
14 2, XIV, VII | magis rationabiliter factam inveneritis, ratione praevia, alterius
15 2, XV, III | quodsi consuetudinem illam inveneritis reprobandam, quum ex hoc
16 2, XVII, II | ipsis per eos distractum inveneritis, in statum pristinum revocetis,
17 2, XIX, XV | tractatum, tam quod super hoc inveneritis, quam causam sufficienter
18 2, XXII, IV | interpositam pronuntiatam esse inveneritis nulla appellatione obstante
19 2, XXVIII, I | loci sollicite inquisita inveneritis ecclesiarum concessiones
20 2, XXVIII, LXVI | huiusmodi appellationem inveneritis esse latas in eos, denuncietis
21 2, XXVIII, LXVII| appellationem huiusmodi inveneritis attentatum, audiatis hincinde
22 3, V, XVIII| scripta mandamus, quatenus, si inveneritis praedictum I. habere plures
23 3, V, XVIII| cassationem eius sufficiat, inveneritis esse verum, ei super iam
24 3, XIII, XI | monasterium propter hoc inveneritis enorme dispendium incurrisse,
25 3, XXVIII, VI | inquiratis, et, si ita esse inveneritis, praefatos monachos compellatis,
26 3, XXXII, XI | vestrae mandamus, quatenus, si inveneritis, uxorem regis Sueviae gravi
27 4, I, IX | superius dictum est, ita esse inveneritis, eundem Andream, ut suae
28 4, I, XIII | veritate plenius comperta, si inveneritis, quod praedicta mulier a
29 5, XXXII, III | appellationem huiusmodi temere inveneritis attentatum, †super hoc quod
30 5, XXXIV, XV | legitimus accusator, et ipsum inveneritis apud bonos et graves super
31 5, XXXVII, XI | propositis, si praefatos iudices inveneritis rationabiliter processisse,
32 5, XXXVII, XI | ex monachis propter hoc inveneritis excommunicationis vinculo
|