Liber, Titulus, Caput
1 1, III, XXIV | de iurisdictione debeas iudicare. [Insuper etc. (cf. c. 36.
2 1, XXIX, XXI | rescripti accepti praesumeret iudicare. §. 1. Adiicimus etiam,
3 1, XXIX, XXXIV| potuissent nisi de veteri iudicare. Postmodum vero memoratus
4 1, XXXI, I | scelera inquirere, ulcisci et iudicare, secundum quod canones censent,
5 1, XXXIII, VI | quisquam servum alterius iudicare, quum servus domino suo
6 1, XLIII, VI | non potest, quum arbitri iudicare non valeant nisi de his
7 2, I, X | alicui saeculari personae iudicare clericos cuiuscunque ordinis,
8 2, I, XIII | ostendat? Non enim intendimus iudicare de feudo, cuius ad ipsum
9 2, XXII, VIII | secundum eam non metuat iudicare, quum non tam ipsius, quam
10 2, XXIV, XIX | consuetudinem vestrae civitatis iudicare iurarunt, et ideo, sicut
11 2, XXV, III | sollicitudinis pastoralis iusta iudicare et iustitiam diligere videamur.]
12 2, XXVI, XVIII| tanquam suos presbyteros iudicare.] Ad elidendam autem intentionem
13 2, XXVI, XVIII| excommunicare vel etiam iudicare, sed sub tutela et immunitate
14 2, XXVII, XIX | ceteri teneantur similiter iudicare, nisi forte, quum aliquid
15 3, I, X | iudices et delegati gratis iudicare debent, nec exigere possunt
16 3, XXVI, XI | omnino inde postponitis iudicare. †Unde, quia huiusmodi causae
17 3, XXIX, III | non potest, nec eum aliter iudicare.~ ~Hadrianus Papa.~ ~Nullus
18 3, XXIX, III | episcopus alterius parochianum iudicare praesumat, †[retinere, aut
19 3, XXIX, III | absque eius voluntate vel iudicare, quia, sicut irrita erit
20 3, XXIX, III | ordinare non potuit, nec iudicare ullatenus potest.~ ~
21 3, XLIX, I | ecclesiarum non debet iudex laicus iudicare, nec hospitium quaerere.~ ~
22 4, XV, IV | consuevit in consimilibus iudicare, ut quas tanquam uxores
23 4, XVII, VII | de talibus possessionibus iudicare, ne videamur iuri et dignitati
24 4, XIX, VIII | de his, quae foris sunt, iudicare?”) in favorem praesertim
25 4, XIX, IX | de iis, qui foris sunt, iudicare), in secundo et tertio gradu
26 5, II, I | idoneum, quod vobis, quasi iudicare volentibus, solus frater
27 5, III, XXXIV| de manifestis tantummodo iudicare: si tamen is, qui talem
28 5, XVII, IV | raptu et aliis criminibus iudicare; poenam tamen sanguinis
29 5, XXXIX, XLIX | secundum ea praesumpserint iudicare, vel in publicam formam
30 5, XL, X | autem disceptare est iuste iudicare. Non est ergo iudex, si
31 5, XLI, II | quibus nobis permittitur iudicare.~ ~
|