Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      IX,  V    |            spontaneae abiurationis exceptio, etiam causa renunciationis
 2       1,      IX,  V    |            spontaneae abiurationis exceptio sine causae cognitione sit
 3       1, XXXVIII,  IV   |            quod falsi procuratoris exceptio non solum ante sententiam,
 4       1,   XLIII,  IV   |       comtemptores, nullaque pacti exceptio habeatur; quia tamen iuxta
 5       2,       I,  XIII |    ecclesia rex Anglorum, vel eius exceptio sit legitima, quam contra
 6       2,      II,  XV   |             quod contra rescriptum exceptio huiusmodi non valebat, nec
 7       2,       X,  I    |      aliquem in maritum admittitur exceptio consanguinitatis, quae prius
 8       2,       X,  III  |         Petenti hereditatem obstat exceptio nativitatis, quae prius
 9       2,     XII,  V    |       opinionum varietas aut iuris exceptio varia novitate distincta
10       2,    XIII,  II   |   spontanea, deberet obstare talis exceptio vel renunciatio in beneficialibus.~ ~
11       2,    XIII,  VI   |              CAP. VI.~ ~Non obstat exceptio criminis agenti interdicto
12       2,    XIII,  XVI  |                        CAP. XVI.~ ~Exceptio inopiae, de qua constat,
13       2,     XIX,  IX   |        facultatem. Unde quia talis exceptio non solum ante, sed etiam
14       2,      XX,  XLIV | testificata didicerant, quum talis exceptio locum non habeat in hoc
15       2,    XXII,  X    |          noscuntur, quum huiusmodi exceptio coram ipsis nec probata
16       2,     XXV,  I    |          personas testium legitima exceptio [in iure] possit opponi.
17       2,     XXV,  VI   |         exceptione includuntur, et exceptio falsi potest etiam post
18       2,     XXV,  VI   |           etiam post abiici potest exceptio falsitatis, quum falsorum
19       2,     XXV,  VII  |                     CAP. VII.~ ~Si exceptio iurisdictionis exclusiva,
20       2,     XXV,  VIII |       literis ostendebat, tum quia exceptio ipsi M. opposita et probata
21       2,     XXV,  XII  |            publice, etsi huiusmodi exceptio non opponitur, nihilominus
22       2,     XXV,  XIII |          CAP. XIII.~ ~Non competit exceptio rei iudicatae reo absoluto,
23       2,     XXV,  XIII |        petenti denuo rei iudicatae exceptio non obsistit.~ ~
24       2,  XXVIII,  XLVI |         non admittitur regulariter exceptio vel appellatio, maxime frustratoria
25       2,  XXVIII,  LIX  |       iudice a quo, nec admittitur exceptio, quod prius miserat nuncium
26       3,   XXXIV,  IX   |    inutiles ad pugnandum. Unde par exceptio debet intelligi utrobique,
27       4,    VIII,  II   |        praecepto nulla in hoc casu exceptio invenitur.~ ~
28       5,       I,  XXIII|          beneficialibus non obstat exceptio criminis, nisi de eo sit