Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      II,  XI   |        privaretur, et quidem hoc ultimum quidam ex vobis simpliciter,
 2       2,      VI,  IV   |       suas literas excusante. Ad ultimum vero, quum terminus ad recipiendam
 3       2,     XII,  II   |            Coelestinus III.~ ~Ad ultimum interrogati fuimus, si iudices
 4       2,    XIII,  XV   |         fuisse, sicut ipsemet ad ultimum recognovit, eandem dilecto
 5       2,      XX,  XLV  |          legitime probaturum, ad ultimum consentientibus partibus
 6       2,      XX,  XLV  |         inde propositis, quum ad ultimum accusator expresserit archiepiscopum
 7       2,      XX,  L    |          publicatae sunt. Et hoc ultimum non. est in I. fin. C. eod.,
 8       2,   XXVII,  XI   |        contrarium probaretur. Ad ultimum vero eidem mulieri delictum
 9       2,   XXVII,  XII  | communicare minime dubitaret. Ad ultimum concludebat, quod, etsi
10       3, XXXVIII,  XXV  |       canonibus institutum. [Ad. ultimum etc. (cf. c. 27. de simon.
11       3,     XLI,  VI   |      ratione, unde novum, id est ultimum, esse describitur, inde
12       3,     XLI,  VIII |          unum sunt;” quamvis hoc ultimum in plerisque codicibus minime
13       4,      IV,  V    |     contraria consuetudo. Et hoc ultimum additur ad cap. Licet supra
14       4,      XV,  V    |        16.]) Sollicite quoque ad ultimum Requisisti, quantum tempus
15       4,    XVII,  XIII |      quoad temporalia. Hoc tamen ultimum non est sine scrupulo. H.
16       4,    XVII,  XIII |          intelligitur et civile; ultimum inter lepram et lepram,
17       5,     III,  XXVII|         iure patr. III. 38.]) Ad ultimum super hoc, quod in fine
18       5,      VI,  XI   |          nuncios destinarunt. Ad ultimum illos, qui iuraverunt, se
19       5,     XII,  XIII |       periculum evitavit, sed ad ultimum convalescens postmodum divina
20       5,     XII,  XIX  |     potest. H. d. usque ad §. Ad ultimum. – §. 1. Qui iudici saeculari
21       5,     XII,  XIX  |         effluxit, et mulier diem ultimum sic finivit, quae tamen
22       5,     XII,  XIX  |    exsecutio de rigore. §. 1. Ad ultimum fuit ex parte tua propositum [
23       5,    XXVI,  I    |    Innotuit nobis (Et infra:) Ad ultimum fraternitati tuae mandamus
24       5,   XXXII,  II   |   contradictionis causa manente. Ultimum quoque rescriptum dicti
25       5,  XXXIII,  XIV  |         variatum, sed a primo ad ultimum eadem potius manu conscriptum,
26       5, XXXVIII,  II   |          Convictus noxa usque ad ultimum tempus vitae suae militiae
27       5,   XXXIX,  XIV  |        maturiore perficiatur. Ad ultimum quoque quod consuluisti