Liber,  Titulus, Caput

 1       1,     III,  XXV  |           conferatur; quia, licet vitium falsitatis ad imponendum
 2       1,      VI,  XVIII| procedatis, quod nec in electione vitium, nec in electo defectus
 3       1,      VI,  LIV  |        notam, nec non cupiditatis vitium, quod in aliis reprobare
 4       1,    XVII,  XI   |       diligentes exsistere, si id vitium in ecclesiis vel in negotiis
 5       1,    XXXV,  VI   |         quidem ad tam detestabile vitium exstirpandum attentam volumus
 6       2,       I,  XI   |          qui scienter succedit in vitium. H. d. secundum communem
 7       2,    XIII,  XVIII|      spoliatori quasi succedat in vitium eo, quod non multum intersit, [
 8       2,   XVIII,  II   |    simoniacam pravitatem, quoniam vitium huiusmodi persequi volumus,
 9       2,     XXV,  VI   |           fuerit “Sabinensis” per vitium falsitatis. Licet autem
10       2,   XXVII,  XIII |           Veronensis episcopi per vitium rasurae falsato lata fuisset.
11       2,  XXVIII,  XV   |         sunt resecanda quae in se vitium noscuntur calliditatis et
12       3,       V,  XVIII|           ambitionis et avaritiae vitium, cui nondum finem imponens,
13       3,       V,  XXX  |        Exstirpandae consuetudinis vitium in quibusdam partibus inolevit,
14       3,   XXXVI,  VI   |     pensionis accepit, commiserit vitium simoniae. Unde contractus
15       4,      XV,  III  |      Respondemus igitur, quod, si vitium illud mulier a natura contraxit,
16       4,     XVI,  II   |           adulterii quam incestus vitium timebatur, dicta M. ad sedem
17       5,       I,  XXII |         quia non propter personae vitium vel scientiae defectum,
18       5,     III,  XXVII|         Cum electo, reprobato per vitium simoniae, non dispensat
19       5,     III,  XXXV |        multoties tamen commiserat vitium simoniae, propter quod idem
20       5,     III,  XL   |      praetextu volentes huiusmodi vitium palliare: ne id de cetero
21       5,     XII,  XVI  |    fecissemus inquiri, utrum equi vitium prius scivisset: illud asseruit
22       5,     XIX,  XI   |             Quam perniciosum †sit vitium usurarum, discretionem vestram
23       5,      XX,  V    |    extractam fuisse, ac illis per vitium falsitatis insertam, sicut
24       5,      XX,  VII  |          qui per se vel per alios vitium falsitatis exercent, cum
25       5,      XX,  VII  |       quod, qui per se falsitatis vitium exercuerint, postquam per
26       5,   XXIII,  I    |            I.~ ~Impuberes praeter vitium carnis delinquere possunt;