Liber,  Titulus, Caput

 1       1,      IX,  III   |         Rubeus clericus, dum olim infirmitate laboraret, apud monasterium
 2       1,      IX,  X     |    absolvi, quae videlicet vel ex infirmitate, vel ex senectute procedit;
 3       1,      IX,  X     |    expedit tibi tamen virtutem in infirmitate perficere, et pugnam tuam
 4       1,    XXIX,  XXXVII|           archiepiscopus corporis infirmitate gravatus, commisit in huiusmodi
 5       1,    XXXI,  X     |            utrum, si forte aliqua infirmitate vel alia iusta causa detentus
 6       1, XXXVIII,  II    |          potuit pro eo, quod erat infirmitate detentus, sicut per quendam
 7       1, XXXVIII,  II    |          praesentiam non accessit infirmitate detentus, quum non possit
 8       2,   XXVII,  X     |           a te vocatus ad causam, infirmitate praetenta non adfuit. Sed
 9       3,       I,  IX    |         his qui pro senectute vel infirmitate praesentiam nostram adire
10       3,       V,  XI    |       sancta Maria, nisi corporis infirmitate gravatus sit, debeat quotidie
11       3,       V,  XI    |         praedictus sacerdos, nisi infirmitate corporis fuerit impeditus,
12       3,  XXVIII,  IV    |        Spalensi.~ ~De his, qui in infirmitate vel sanitate cum bonis suis
13       3,    XXXI,  XIII  |           canonicus Acherontinus, infirmitate gravatus, votum, ut fieret
14       3,    XXXI,  XVII  |        ecclesiam transiit, utpote infirmitate gravatus, nec bonis suis
15       3,   XXXII,  IX    |         quod, quum D. de Cel., in infirmitate positus, consentiente uxore
16       3,   XXXII,  XI    |     tempore praedicta uxor, gravi infirmitate correpta, quum se de hac
17       3,   XXXII,  XI    |        uxorem regis Sueviae gravi infirmitate depressam continentiam vovisse,
18       3,   XXXIV,  I     |  commutationis, scilicet an id ex infirmitate, seu affluentia divitiarum
19       3,   XXXIV,  II    | aperiremus. Nos autem ipsum gravi infirmitate laborare, sicut asserit,
20       3,   XXXIV,  IV    |          proposuerit visitare, et infirmitate vel alia rationabili causa
21       4,    VIII,  II    |   percussa fuerit, seu alia gravi infirmitate detenta, non est a viro [
22       5,     XII,  XII   |        alia graviori, ut dicitur, infirmitate percussus, cum sana mente
23       5,     XII,  XII   |    constiterit, quod ille ex alia infirmitate obierit, de vestra licentia
24       5,      XX,  VIII  |          tunc temporis nos eramus infirmitate gravati, suas literas obtinere,
25       5,   XXXIX,  XXVI  |  constitutus, vel paupertate, aut infirmitate vel senectute tanta gravetur,
26       5,   XXXIX,  LVIII |        imminente mortis articulo, infirmitate, inimicitia aut inopia,