Liber, Titulus, Caput
1 1, III, XXII | procurator ipsius mandati fines excedens passus est obtinere
2 1, V, I | detulisse constitutus iam extra fines regni Francorum in terram
3 1, XXIX, II | varietate literarum causarum fines valeant impediri. Item quum
4 1, XXIX, XXI | Mandati siquidem excedere fines probaretur, si quis citra
5 1, XXIX, XXIII | memoratum, et volentibus fines mandati excedere in facienda
6 1, XXIX, XXVII | non potest, nisi mandati fines excedat, vel merito sit
7 1, XXIX, XXVII | pro eo, quod vel mandati fines excedat, vel merito sit
8 1, XXIX, XXXIV | iudices non dubitantes mandati fines excedere, tam super novo
9 1, XXIX, XXXIV | interpositam processerunt, et quia fines mandati fuerunt in processu
10 1, XXX, VII | ad nos interpositam extra fines regni Francorum in terram
11 1, XXX, VII | magnificentiae respondemus, quod etsi fines regni Francorum exierat,
12 1, XLIII, IX | praesertim quum procurator fines mandati excesserit et arbitrium
13 2, XVI, V | super decimis novalium infra fines parochiae suae consistentium
14 2, XIX, III | quod dicas, eum antiquos fines egressum, partemque tui
15 2, XIX, XIII | CAP. XIII.~ ~Fines dioecesium probantur per
16 2, XXVI, IX | CAP. IX.~ ~Fines praediorum ecclesiasticorum
17 3, XXIX, IV | CAP. IV.~ ~Fines parochiarum, de quibus constat,
18 3, XXIX, IV | servandum, si provinciarum fines legitima probatione vel
19 3, XXX, XVIII | quum ex hoc episcopatuum fines confundi non immerito viderentur. [
20 3, XXX, XXIII | ventum in terra quadam infra fines parochiae suae, de cuius
21 3, XXXVI, VI | Pontificum, distinguentibus fines dioecesis Albanensis, inter
22 3, XXXVIII, XXVIII| appellandum, ubi mandati fines excedere non tentabat. Adiecit
23 3, XXXIX, XVI | procuratio non gravabat, quum fines levium non excederet expensarum.
24 5, VII, X | suae redemptionis circa fines saeculorum oblitus, dum
25 5, XXXII, I | dicta partium et terminos et fines locorum plenius poteris
26 5, XXXIII, XX | Templarii privilegiorum suorum fines excesserint, violando temere
|